ΜΑΡΘΑ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ

Η Μάρθα Καραγιάννη είναι Ελληνίδα ηθοποιός του θεάτρου, του κινηματογράφου και της τηλεόρασης. Γεννήθηκε στις 4 Νοεμβρίου του 1939.

Υπήρξε μια από τις δημοφιλείς σταρ της χρυσής εποχής του παλιού ελληνικού κινηματογράφου. Σπούδασε χορό και από τα οχτώ της χρόνια άρχισε να δίνει παραστάσεις στη Λυρική Σκηνή συμμετέχοντας στο παιδικό μπαλέτο της Λουκίας Σακελλαροπούλου. Το ντεμπούτο της στον κινηματογράφο το έκανε σε ηλικία 15 ετών (1955) στην ταινία της Φίνος Φιλμς, "Η άγνωστος", σε σκηνοθεσία Ορέστη Λάσκου.

Η κινηματογραφική της καριέρα συνδέθηκε με τα λαμπερά μιούζικαλ του Γιάννη Δαλιανίδη. Η συνεργασία τους ξεκίνησε το 1961 στην ταινία Ζητείται ψεύτης. Το μοναδικό μιούζικαλ του Γιάννη Δαλιανίδη, στο οποίο η Μάρθα Καραγιάννη δεν χόρεψε, ήταν το "Μερικοί το προτιμούν κρύο". Κι αυτό γιατί αρχικά στο ρόλο της επρόκειτο να εμφανιστεί η Άννα Φόνσου και μετά η Πόπη Λάζου. Τραγούδησε μόνο σε μία ταινία: "Γοργόνες και μάγκες".

Στο θέατρο εμφανίστηκε για πρώτη φορά το 1957 στην επιθεώρηση "Ελέφαντες και ψύλλοι". Το 2001 συνέγραψε την αυτοβιογραφία της με τίτλο "Ο έρωτας μωρό μου είναι γλέντι" που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις "Άγκυρα".

Έχει παντρευτεί το Δημήτρη Στεφανάκο, ποδοσφαιριστή του Ολυμπιακού.

Πηγή el.wikipedia.org

Η Μάρθα Καραγιάννη αγάπησε και αγαπήθηκε τόσο πολύ από όλους! «Ο Δαλιανίδης είναι προσωπική ιστορία και λατρεμένος φίλος έτσι κι αλλιώς. Εγώ δεν ξεκίνησα πρωταγωνιστώντας. Βγήκα στο θέατρο λέγοντας ένα "γιατί;" Στο Περοκέ. Ήμουν δεκαεπτά χρόνων τότε και ο Γιάννης ήταν ηθοποιός. Μάλιστα, ήταν η τελευταία χρονιά που έπαιζε, γιατί τότε είχε γράψει δυο τρία σενάρια για τη Βουγιουκλάκη και την Καρέζη και την έψαχνε αλλιώς. Το '60 χρειαζόταν λοιπόν ο Γιάννης σε μια ταινία του μια γυναίκα για το Φωνάζει ο κλέφτης. Ο Φίνος δεν πολυήθελε να παίξω, γιατί τότε ήμουν κινηματογραφικά β΄ διαλογής, αλλά ο Δαλιανίδης επέμενε για το "Πίτσα Κίτσα, καλλιτέχνις". Πρόσθεσε μάλιστα και σκηνές, και αυτό ήταν η αφετηρία ενός νέου, μεγάλου ξεκινήματος στη Φίνος Φιλμ. Μετά από ένα χρόνο περίπου συναντάω τον Γιάννη -μέναμε απέναντι τότε- και με ρωτάει: "Κάνεις τίποτα αυτόν τον καιρό;". "Όχι" του λέω. "Θέλεις να παίξεις στην πρώτη έγχρωμη μουσική ταινία;". "Είναι ωραίος ο ρόλος;" τον ρώτησα. "Πρώτος" μου είπε εκείνος και έτσι έπαιξα την γκόμενα του Ηλιόπουλου στο Μερικοί το προτιμούν κρύο. Έκανα όλες τις ταινίες μιούζικαλ και είμαι η μοναδική γυναίκα που έπαιξε σε όλα τα μιούζικαλ μέχρι που τελείωσε ο κινηματογράφος. Ήμουν τυχερή που σταμάτησα ή, μάλλον, που δεν έπαιξα για πολύ τις μοιραίες. Αυτό μου έδωσε διάρκεια και ποικιλία».
«Ο έρωτας ήταν τεράστιο κεφάλαιο στη ζωή μου, με ένταση και πάθος. Ερωτεύτηκα όλους όσοι ήταν μαζί μου - δεν έχει παράπονο κανείς. Tους έκλαψα, τους μοιρολόγησα, αλλά σε δύο δυόμισι χρόνια μού τελείωνε. Έλεγα "πάμε γι' άλλα". Μόνο με τον Βασίλη Κωνσταντίνου κράτησε πολύ, δώδεκα χρόνια. Τον Βασίλη τον αγάπησα πολύ και με αγάπησε κι εκείνος. Περάσαμε αξέχαστες στιγμές μαζί. Χωρίζαμε και αμέσως μετά ξανά μαζί. Δεν μ' άφηνε να αναπνεύσω. Όταν αποφάσιζα να χωρίσω, εκείνος εκεί... Τώρα χαίρομαι πολύ που είμαστε φίλοι και σκέφτομαι πως δεν θα μπορούσε να είναι αλλιώς. Δεν θα μπορούσα να μην είμαι καλά με έναν άνθρωπο με τον οποίο αγαπηθήκαμε τόσο πολύ. Ευτυχώς, είναι τυχερός. Παντρεύτηκε μια σπουδαία γυναίκα, με την οποία αγαπιόμαστε, αγαπάω το παιδί του, την πεθερά του, είναι οικογένειά μου. Παντρεύτηκα μία φορά, μετά από δεσμό ενός χρόνου και τρελά ερωτευμένη με τον κούκλο Μίμη Στεφανάκο, μεγάλο ποδοσφαιριστή της εποχής. Ο γάμος κράτησε γύρω στα δυόμισι χρόνια, αλλά ο χωρισμός ήταν μια θλιβερή ιστορία και δεν θα ήθελα να την πω. Με πονούσε πολύ που δεν έκανα παιδί, αλλά έφυγε... Είναι αναπηρία να μην έχεις παιδί, γιατί το παιδί είναι μεγάλη ευτυχία, αλλά δεν είναι όλοι γεννημένοι έχοντας αυτόν τον προορισμό».
«Η μεγαλύτερή μου φιλοδοξία ήταν να είμαι στη συνείδηση των θεατρίνων, όχι του κόσμου, μια καλή ηθοποιός, και νομίζω ότι το έχω πετύχει. Και λέω όχι του κόσμου γιατί ο κόσμος άγεται και φέρεται ανάλογα με την εποχή. Δεν ήθελα να είμαι σταρ. Εμένα σταρ με έκαναν οι δημοσιογράφοι. Δεν ήταν ποτέ στόχος μου το σταριλίκι, παρόλο που έκανα πολλά εξώφυλλα. Τώρα θέλω να κάνω ρόλους, όπως κάνω εδώ και χρόνια, που να συμβαδίζουν με την ηλικία μου και δεν φοβάμαι να τσαλακωθώ καθόλου. Ο ρόλος είναι ένα ταξίδι, και στη ζωή μ' αρέσει να ταξιδεύω και κυριολεκτικά και μεταφορικά. Τα ταξίδια ήταν εδώ και χρόνια η ανάσα μου. Έχω ταξιδέψει σχεδόν σε όλο τον κόσμο. Η Ασία είναι η αγαπημένη μου - γελαστά πρόσωπα παρά τη φτώχεια, βλέπεις ότι υπάρχει ακόμα ανθρωπιά. Σκέψου ότι όταν πρωτοπήγα στο Μπαλί τα σπίτια ήταν ανοιχτά. Τα μεγάλα ταξίδια τα άρχισα από το '80, αφού γύρισα σχεδόν όλη την Ευρώπη. Μου αρέσει το εξωτικό, το μυστήριο που κρύβουν οι άλλες χώρες. Ακόμη μου 'χει μείνει η Βραζιλία...».

Απόσπασμα απο την συνέντευξή της στο περιοδικό ΟΚ!

Φιλμογραφία

1 ΑΓΝΩΣΤΟΣ (Η) 1956
2 ΦΤΩΧΕΙΑ, ΕΡΩΣ ΚΑΙ ΚΟΜΠΙΝΕΣ 1956
3 ΚΑΤΑ ΛΑΘΟΣ ΜΠΑΜΠΑΣ 1957
4 ΑΔΕΚΑΡΟΙ ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΟΙ 1958
5 ΚΟΜΗΣ ΧΑΤΖΗΧΡΗΣΤΟΣ (Ο) 1958
6 ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΤΗΣ ΒΟΣΚΟΠΟΥΛΑΣ 1959
7 ΘΕΙΟΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΝΑΔΑ (Ο) 1959
8 ΠΛΟΥΣΙΟΙ ΧΩΡΙΣ ΛΕΦΤΑ!... 1960
9 ΤΡΕΙΣ ΚΟΥΚΛΕΣ ΚΙ' ΕΓΩ ! 1960
10 ΕΥΤΥΧΩΣ... ΤΡΕΛΛΑΘΗΚΑ ! 1961
11 ΕΞΩ ΟΙ ΚΛΕΦΤΕΣ!.. 1961
12 ΚΑΠΕΤΑΝΙΟΣ ΓΙΑ ΚΛΑΜΑΤΑ 1961
13 ΣΚΛΗΡΟΣ ΑΝΔΡΑΣ (Ο) 1961
14 ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΨΕΥΤΗΣ 1961
15 ΔΙΑΒΟΛΟΣ ΚΑΙ Η ΟΥΡΑ ΤΟΥ (Ο) 1962
16 ΜΕΡΙΚΟΙ ΤΟ ΠΡΟΤΙΜΟΥΝ ΚΡΥΟ... 1962
17 ΤΑΞΙΤΖΗΣ (Ο) 1962
18 ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ! 1963
19 ΕΝΑ ΚΟΡΙΤΣΙ ΓΙΑ ΔΥΟ 1963
20 ΚΑΤΙ ΝΑ ΚΑΙΗ 1963
21 ΚΑΖΑΝΟΒΑΣ (Ο) 1963
22 ΘΥΜΙΟΣ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΤΟΥ ΣΤΡΙΠ ΤΗΖ (Ο) 1963
23 ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΤΙΜΙΟΣ 1963
24 ΕΝΑΣ ΖΟΡΙΚΟΣ ΔΕΚΑΝΕΑΣ 1964
25 ΚΛΗΡΟΝΟΜΟΙ (OI) 1964
26 ΠΑΡΑΣ ΚΑΙ Ο ΦΟΥΚΑΡΑΣ (O) 1964
27 ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΓΙΑ ΦΙΛΗΜΑ 1965
28 ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΣΤΟΝ ΑΕΡΑ 1965
29 5.000 ΨΕΜΜΑΤΑ 1966
30 ΞΥΠΟΛΥΤΟΣ ΠΡΙΓΚΗΨ (Ο) 1966
31 ΝΥΧΤΑ ΓΑΜΟΥ 1967
32 ΘΑΛΑΣΣΙΕΣ ΟΙ ΧΑΝΤΡΕΣ (ΟΙ) 1967
33 ΓΟΡΓΟΝΕΣ ΚΑΙ ΜΑΓΚΕΣ 1968
34 ΜΙΑ ΚΥΡΙΑ ΣΤΑ ΜΠΟΥΖΟΥΚΙΑ 1968
35 ΑΝΘΡΩΠΑΚΙ (ΤΟ) 1969
36 ΩΡΑΙΑ ΤΟΥ ΚΟΥΡΕΑ (Η) 1969
37 ΠΕΘΑΙΝΩ ΚΑΘΕ ΞΗΜΕΡΩΜΑ 1969
38 ΜΑΡΙΧΟΥΑΝΑ STOP! 1971
39 ΜΑΓΚΑΣ ΜΕ ΤΟ ΤΡΙΚΥΚΛΟ (Ο) 1972
40 ΠΟΔΟΓΥΡΟΣ (Ο) 1980

Πηγή tainiothiki.gr