Πέμπτη 29 Απριλίου 2010

ΛΥΓΚΟΣ Ο ΛΕΒΕΝΤΗΣ 1959

Image and video hosting by TinyPic
Χρονιά Παραγωγής:
1959
Σκηνοθέτης:
ΤΑΤΑΣΟΠΟΥΛΟΣ ΣΤΕΛΙΟΣ
Είδος:
ΜΕΓΑΛΟΥ ΜΗΚΟΥΣ, ΔΡΑΜΑΤΙΚΗ, ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ, ΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΗ
Ηθοποιοί:
ΦΩΚΑΣ ΣΠΥΡΟΣ
ΚΑΛΛΕΡΓΗΣ ΛΥΚΟΥΡΓΟΣ
ΖΗΣΙΜΑΤΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ
ΤΡΙΑΝΤΗ ΝΤΙΝΑ
ΛΑΖΟΥ ΠΟΠΗ
ΜΑΝΕΛΛΗΣ ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΣ
ΣΠΑΡΙΔΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ
ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ ΑΓΓΕΛΟΣ
ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ ΕΦΗ
ΛΟΥΚΑ ΦΩΦΩ
ΠΑΠΠΑ ΝΕΛΛΗ
ΠΑΠΑΧΡΗΣΤΟΣ ΚΩΣΤΑΣ
ΤΡΙΑΝΤΗΣ ΑΙΑΣ
Σύνοψη της υπόθεσης: 
Βρισκόμαστε στα 1900 και μια νεαρή αριστοκράτισσα, η Ευτυχία Νοταρά, επισκέπτεται με τον πατέρα της τα κτήματα της οικογένειας στο Χέλι Ερμιονίδος. Εκεί γνωρίζει κι ερωτεύεται τον όμορφο μπιστικό τους, τον Τάσο Λύγκο, τον λεβέντη, του οποίου η αδελφή Μαριώ αγαπά τον πλούσιο Κίτσο. Όταν η σχέση των δύο νέων γίνεται ευρύτερα γνωστή, ο Λύγκος ζητάει από τον Κίτσο να παντρευτεί την αδελφή του, γιατί αλλιώς θα τον σκοτώσει. Μια άλλη κοπέλα, η Διαμάντω, που είναι επίσης ερωτευμένη με τον Κίτσο, γίνεται αιτία να πεθάνει ο τελευταίος, ενώ για το θάνατό του κατηγορείται ο Λύγκος που αναγκάζεται τώρα να βγει στα βουνά. Περνά καιρός κι όταν το απόσπασμα της χωροφυλακής τον έχει περικυκλώσει, η αποκάλυψη της αλήθειας θα του σώσει τη ζωή, αλλά δεν θα μπορέσει να κάνει γυναίκα του την Ευτυχία. Οι σφοδρές αντιρρήσεις του πατέρα της και η αγάπη μιας άλλης γυναίκας, της Αστέρως, θα κάνουν την Ευτυχία να βγει για πάντα από τη ζωή του, επιστρέφοντας στην Αθήνα.

ΦΤΩΧΟ ΜΟΥ ΣΠΟΥΡΓΙΤΑΚΙ 1965

Image and video hosting by TinyPic
Χρονιά Παραγωγής:
1965
Σκηνοθέτης:
ΜΥΛΩΝΑΚΟΣ ΗΛΙΑΣ
Είδος:
ΜΕΓΑΛΟΥ ΜΗΚΟΥΣ, ΚΟΜΕΝΤΙ
Ηθοποιοί:
ΣΤΑΥΡΙΔΗΣ ΝΙΚΟΣ
ΣΟΦΟΥ ΣΑΣΑ
ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ ΕΦΗ
ΣΚΙΑΔΑ ΝΑΝΑ
ΜΑΡΤΙΝΟΣ ΘΑΝΟΣ
ΠΑΡΛΑΣ ΧΡΗΣΤΟΣ
ΝΤΕΝΟΓΙΑΣ ΡΑΦΑΗΛ
ΑΓΓΕΛΙΔΗΣ ΡΑΛΛΗΣ
ΤΑΫΓΕΤΗ
Σύνοψη της υπόθεσης:
Ένας πλούσιος και αργόσχολος νέος που λανσάρεται ως ζωγράφος συναντάει μια φτωχή και ευγενική κοπέλα, την οποία προσλαμβάνει ως μοντέλο του. Εκείνη, παρά τις αντιξοότητες και τις επιθέσεις που θα δεχθεί από τον περίγυρό του, θα τον κάνει να ενδιαφερθεί για τις επιχειρήσεις του πατέρα του και τέλος θα κερδίσει την καρδιά του.

ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΜΕ ΤΑ ΒΟΥΡΚΩΜΕΝΑ ΜΑΤΙΑ 1966

Image and video hosting by TinyPic
Writer:
Spyros Ziangos (writer)
Director:
Spyros Ziangos
Cast
Natasa Apostolou
Yorgos Charalabidis
Ersi Doxakopoulou
Dimos Starenios
Koula Agagiotou
Nikos Fermas
Rena Galani
Mihalis Pollatos
Nasos Kedrakas
Giorgos Grigoriou
Kiki Persi
Yannis Totzikas
Nikos Vandoros
Zoi Voudouri

ΟΙ ΕΚΔΙΚΗΤΑΙ 1966

Image and video hosting by TinyPic
Χρονιά Παραγωγής:
1966
Σκηνοθέτης:
ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ
Είδος:
ΜΕΓΑΛΟΥ ΜΗΚΟΥΣ, ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ, ΒΟΥΚΟΛΙΚΗ, ΦΟΥΣΤΑΝΕΛΑ
Ηθοποιοί:
ΚΟΜΝΗΝΟΣ ΛΑΚΗΣ
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΤΑΚΗΣ
ΤΡΙΑΝΤΗ ΝΤΙΝΑ
ΤΣΑΧΙΡΙΔΗΣ ΝΙΚΟΣ
ΚΟΝΤΕΑΣ ΜΙΛΤΟΣ
ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ ΜΙΧΑΛΗΣ
ΡΩΗ ΔΙΟΝΥΣΙΑ
Σύνοψη της υπόθεσης:
Βρισκόμαστε στα 1882 και, ενώ οι διαπραγματεύσεις για την παραχώρηση της Θεσσαλίας στην Ελλάδα προχωρούν, ο κοτζαμπάσης Στέλιος Καρανάσος και οι άνδρες του, εκμεταλλευόμενοι την αδιαφορία των Οθωμανών για την περιοχή, καταληστεύουν και τρομοκρατούν τα ορεινά χωριά. Όταν η συμμορία του ληστεύει και καίει το σπίτι των αδελφών Ζορμπά, αυτοί απαγάγουν την αδελφή του Καρανάσου, την Κρινιώ, και ζητούν λύτρα για να την ελευθερώσουν. Στο τριήμερο που παρέμεινε μαζί τους, ο Δημητρός, ο μικρότερος από τα τέσσερα αδέλφια, την ερωτεύτηκε σφοδρά. Το αίσθημα είναι αμοιβαίο. Μετά την απελευθέρωσή της, ο Δημητρός επιχειρεί να την επισκεφτεί κρυφά στο σπίτι της, αλλά ο Καρανάσος τον αιχμαλωτίζει. Τότε τα αδέλφια του επιτίθενται στο σπίτι για να τον ελευθερώσουν και, κατά τη σύγκρουση, ο Καρανάσος πέφτει νεκρός. Ο Δημήτρης και η Κρινιώ είναι πια ελεύθεροι να χαρούν την ένωσή τους και να ζήσουν ευτυχισμένοι.

Ο ΤΕΛΥΤΑΙΟΣ ΑΙΧΜΑΛΩΤΟΣ 1970

Image and video hosting by TinyPic
Χρονιά Παραγωγής:
1970
Σκηνοθέτης:
ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ ΑΓΓΕΛΟΣ
Είδος:
ΜΕΓΑΛΟΥ ΜΗΚΟΥΣ, ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗ, ΔΡΑΜΑΤΙΚΗ
Ηθοποιοί:
ΑΛΕΞΑΝΔΡΑΚΗΣ ΑΛΕΚΟΣ
ΠΟΡΑΒΟΥ ΠΕΡΗ
ΚΕΔΡΑΚΑΣ ΝΑΣΟΣ
ΚΟΚΚΟΛΑ ΦΡΟΣΩ
ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΙΔΗΣ ΠΕΡΙΚΛΗΣ
ΒΡΑΣΙΒΑΝΟΠΟΥΛΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ
ΠΡΟΥΣΑΛΗΣ ΑΘΗΝΟΔΩΡΟΣ
ΖΗΚΑΣ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ
Σύνοψη της υπόθεσης: 
Ο Ντίνος (Αλέκος Αλεξανδράκης) είναι ο μοναδικός επιζών μιας ομάδας σαμποτέρ, η οποία κατόπιν προδοσίας εξοντώνεται από τους Γερμανούς. Βρίσκει καταφύγιο κοντά σε μια ανάπηρη κοπέλα (Πέρυ Ποράβου) η οποία τον κρύβει στο υπόγειο του σπιτιού της, όπου και τον κρατά φυλακισμένο ακόμα και μετά τη λήξη του πολέμου, αρνούμενη να τον χάσει μιας και τον έχει ερωτευτεί. Ο Ντίνος κάποτε κατορθώνει να βγει από το υπόγειο. Διαπιστώνει με πίκρα ότι η κοπέλα του (Έφη Οικονόμου) δεν τον θέλει πλέον, ότι οι φίλοι του πέθαναν στη διάρκεια της Κατοχής, κι ότι ένας από τους συμπολεμιστές του (Χριστόφορος Ζήκας) ήταν ο άνθρωπος που πρόδωσε την ομάδα στους Γερμανούς. Τα πλήγματα που δέχεται είναι απανωτά, έτσι αποφασίζει να γυρίσει στο υπόγειο και στην κοπέλα η οποία του παραστάθηκε όλα αυτά τα χρόνια.

Ο ΜΠΑΚΑΛΟΓΑΤΟΣ 1968

Image and video hosting by TinyPic
Χρονιά Παραγωγής:
1968
Σκηνοθέτης:
ΜΕΛΙΣΣΙΝΟΣ ΒΑΓΓΕΛΗΣ
Είδος:
ΜΕΓΑΛΟΥ ΜΗΚΟΥΣ, ΚΩΜΩΔΙΑ
Ηθοποιοί:
ΜΑΝΕΛΛΗΣ ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΣ
ΘΗΒΑΙΟΣ ΝΙΚΟΣ
ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΙΔΗΣ ΠΕΡΙΚΛΗΣ
ΜΟΥΡΟΥΖΗ ΙΩΑΝΝΑ
ΤΑΫΓΕΤΗ
ΠΑΤΗΤΗ ΚΑΙΤΗ ( ΚΑΙΤΟΥΛΑ )
ΜΠΕΛΛΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ
ΜΠΑΝΑΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ
ΝΤΑΓΚΑΣ ΚΩΣΤΑΣ
Σύνοψη της υπόθεσης:
Ο μπακαλόγατος Αγάθωνας (Φραγκίσκος Μανέλλης) μπλέκει σε αστείες καταστάσεις, προσπαθώντας να κερδίσει την όμορφη αδερφή του αφεντικού του (Περικλής Χριστοφορίδης) και να αποφύγει το γάμο με την άσχημη γεροντοκόρη Πανωραία (Ταϋγέτη), επίσης αδερφή του αφεντικού του.

ΛΑΟΥΡΑ 1968

Image and video hosting by TinyPic
Χρονιά Παραγωγής:
1968
Σκηνοθέτης:
ΑΒΡΑΜΕΑΣ ΝΙΚΟΣ
Είδος:
ΜΕΓΑΛΟΥ ΜΗΚΟΥΣ, ΔΡΑΜΑΤΙΚΗ, ΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΗ
Ηθοποιοί:
ΛΑΔΙΚΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ
ΚΑΡΡΑΣ ΚΩΣΤΑΣ
ΜΠΡΙΟΛΑΣ ΕΡΡΙΚΟΣ
ΕΡΗΜΟΥ ΕΛΕΝΗ
ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ ΚΑΚΙΑ
ΠΡΟΥΣΑΛΗΣ ΑΘΗΝΟΔΩΡΟΣ
ΝΙΚΟΛΑΪΔΟΥ ΔΕΣΠΟΙΝΑ 
Σύνοψη της υπόθεσης:
Ο μεγάλος έρωτας μιας ηθοποιού, της Λάουρας, για έναν εύπορο άντρα, τον Στέφανο, δοκιμάζεται διαρκώς από πολλές αντιξοότητες. Η μητέρα του δεν τη θέλει για νύφη της επειδή είναι θεατρίνα. Μετά έρχεται η σειρά της κουνιάδας της και του μνηστήρα αυτής, οι οποίοι επιθυμούν τον οριστικό χωρισμό της απ’ τον Στέφανο. Η κουνιάδα της μάλιστα προσπαθεί να την παραπλανήσει, λέγοντας ότι ο Στέφανος επέστρεψε σ’ ένα παλιό του φλερτ. Ένα ατύχημα του νέου και η έμπρακτη μεταμέλεια της μητέρας του ενώνουν το ζευγάρι διά βίου.

Κυριακή 25 Απριλίου 2010

ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ


 Ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος Σε σκηνές απ την σειρά Λούνα Παρκ 1974

ΝΙΚΟΣ ΦΕΡΜΑΣ


ΝΙΚΟΣ ΦΕΡΜΑΣ
Ενα μικρό αφιέρωμα στον μεγάλο αυτόν ηθοποιό,τον Νίκο Φέρμα απο τις ταινίες του...

1.ΤΑ ΜΑΝΑΒΑΚΙΑ 1957
2.ΔΡΑΚΟΥΛΑΣ & ΣΙΑ 1959
3.ΠΟΛΥΤΕΧΝΙΤΗΣ ΚΑΙ ΕΡΗΜΟΣΠΙΤΗΣ 1963
4.ΑΡΤΙΣΤΑ 1966
5.ΠΡΑΚΤΩΡ ΚΙΤΣΟΣ ΚΑΛΕΙ ΓΑΣΤΟΥΝΗ 1967

Παρασκευή 23 Απριλίου 2010

ΜΙΧΑΛΗΣ ΝΙΚΟΛΙΝΑΚΟΣ ΕΦΙΑΛΤΗΣ 1961


Ένα μικρό απόσπασμα απο την ελληνική ταινία "Εφιάλτης" του 1961 με τον Μιχάλη Νικολινάκο,Δημήτρη Νικολαίδη και άλλους...

Σάββατο 17 Απριλίου 2010

Αφιέρωμα Μέμα Σταθοπούλου

Ένα μικρο αφιέρωμα σε μια μεγάλη ηθοποιό τη Μέμα Σταθοπούλου
Από της ταινίες
Άπονη ζωή 1964,Οι επικίνδυνοι 1964,Πικρή μου αγάπη 1964,
Αφήστε με να ζήσω 1965,Επιστροφή 1965,Το φτωχόπαιδο 1965.



Πέμπτη 15 Απριλίου 2010

ΚΩΣΤΑΣ ΤΣΑΚΩΝΑΣ

Image and video hosting by TinyPic

Ο Κώστας Τσάκωνας γεννήθηκε το 1943 στην Αθήνα. Φοίτησε στη Δραματική Σχολή του Λεωνίδα Τριβιζά και αποφοίτησε από τη Σχολή Βεάκη. Η πρώτη του εμφάνιση τον κινηματογράφο έγινε με εντελώς τυχαίο τρόπο σε μια ταινία μικρού μήκους του Κώστα Ζιρίνη. Στην συνέχεια έπαιξε σε πολλούς πρωταγωνιστικούς ρόλους στον κινηματογράφο, το θέατρο αλλά και στην τηλεόραση. Χαρακτηριστικός ρόλος στην ταινία "Μάθε παιδί μου γράμματα".

ΦΙΛΜΟΓΡΑΦΙΑ

1 ΛΑΒΕΤΕ ΘΕΣΕΙΣ 1973
2 ΚΑΙ ΞΑΝΑ ΠΡΟΣ ΤΗ ΔΟΞΑ ΤΡΑΒΑ 1980
3 ΘΑΝΑΣΗ ΣΦΙΞΕ ΚΙ ΑΛΛΟ ΤΟ ΖΩΝΑΡΙ 1980
4 ΒΕΓΓΟΣ Ο ΤΡΕΛΛΟΣ ΚΑΜΙΚΑΖΙ 1980
5 ΜΑΘΕ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΓΡΑΜΜΑΤΑ 1981
6 ΧΟΥΛΙΓΚΑΝΣ. ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠ' ΤΑ ΝΙΑΤΑ 1983
7 ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ 1983
8 ΤΙ ΕΧΟΥΝ ΝΑ ΔΟΥΝ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ 1983 9 ΕΘΝΙΚΗ ΠΑΠΑΔΩΝ 1984
10 ΜΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑΡΑ ΣΤΑ ΜΠΟΥΖΟΥΚΙΑ 1984
11 ΡΟΔΑ ΤΣΑΝΤΑ ΚΑΙ ΚΟΠΑΝΑ (Νο3) 1984
12 ΡΟΚΑΚΙΑΣ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΚΑΜΑΡΙΕΡΑ 1984
13 ΘΗΛΥΚΟ ΘΗΡΙΟΤΡΟΦΕΙΟ 1984
14 ΓΥΝΑΙΚΑΡΑ ΑΠ' ΤΟ ΚΙΛΚΙΣ 1985
15 ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ ΓΥΝΑΙΚΑ. ΜΙΑ ΖΩΗ ΠΑΤΙΝΙ 1986
16 ΠΟΝΤΙΟΙ (ΟΙ) 1986
17 ΠΟΝΤΙΟΣ ΕΙΜΑΙ Ο,ΤΙ ΘΕΛΩ ΚΑΝΩ 1986
18 ΛΟΡΔΑΝ Ο ΒΑΡΒΑΡΟΣ 1987
19 ΟΛΓΑ ΡΟΜΠΑΡΝΤΣ 1989
20 ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΣΤΟΙΧΗΜΑ (ΤΟ) 1989
21 ΑΘΗΝΑΙΟΙ 1990
22 ΔΡΑΠΕΤΗΣ ΤΟΥ ΦΕΓΓΑΡΙΟΥ (Ο) 1994
23 ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΑΙ ΑΙΣΕ 1995
24 ΦΤΗΝΑ ΤΣΙΓΑΡΑ 2000

Σειρές στις οποίες έχει παίξει:

Γάμος με τα όλα του : Δημητράκης ο δίγαμος 2005|2005 ΑΝΤ1
Δίκη 1991|1991 ΕΤ2
Επικίνδυνη αλήθεια 1989|1989 ΕΤ2
Ευτυχώς δυσάρεστα νέα 1993|1993 ΕΤ2
Κάθοδος 1983|1983 ΕΡΤ
Μικρές αγγελίες 1984|1984 ΕΡΤ2
Μικρές διαδρομές 1992|1992 ΕΤ1
Ο ξένος της Νέας Κερασούντας 1982|1982 ΕΡΤ2
Παντρεμένοι ανύπαντροι 1994|1994 MEGA
Πατήρ υιός και πνεύμα 1989|1989 MEGA
Πρόκληση 2001|2001 ΑΝΤ1
Στον ήλιο του Αιγαίου 2005|2005 ΑΝΤ1
Τα καλύτερα τους χρόνια 1989|1989 ΕΤ1
Φονιάς 1982|1982 ΥΕΝΕΔ
Φώτα της πόλης 1986|1986 ΕΡΤ2
Χαίρε Τάσο Καρατάσο 1985|1985 ΕΡΤ
Χαμογελάστε λοξά 1988|1988 ΕΡΤ2
Χαϊδεμένα παιδιά 2001|2001 ΕΤ1

Βιντεοταινίες στις οποίες έχει παίξει:

Άλλες τον προτιμούν γουλί 1986
Για μια χούφτα τούβλα 1989
Επαγγελματίας οπαδός 1985
Επιθεωρητής Ξεφτέρης 1986
Ερωτικό ταξίδι Τζώννυ και Ναντίν 198?
Η μεγάλη απόφραξη 1988
Ιππότης της λιγούρας (Ο) 1985
Καθαρίζω για τη γυναίκα μου 1987
Κερατάς και δαρμένος 1986
Κλασσική περίπτωση βλάβης 1987
Κλεφτρόνια της πλάκας 1985
Κομαντάτ Μαρία 1988
Μάθε παιδί μου μπάσκετ 1987
Μας τα 'παν κι άλλοι που την είχαν πιο μεγάλη 1987
Ο άνθρωπος από το Τσερνομπίλ 1985
Ο εξολοθρευτής ήταν Πόντιος 1986
Ο κυνηγός της χαμένης φαλάκρας 1985
Ο κόμης Τσάκωνας και οι δρακουλίνες του 1989
Ο νταβατζής με τα ριγέ σώβρακα 1985
Ο προφήτης με την πυρηνική κεφαλή 1989
Παπαμαφίας (Ο) 1986
Πρόβα γάμου 1986
Πυρετός στη γκαρσονιέρα μου 198?
Πόντιος είμαι αλλά κάνω θεραπεία 1985
Ρεπορτάζ (Το) 1988
Συζυγικό κοκτέιλ 1989
Της τύχης τα καμώματα 1986
Το πλοίο των τρελλών 198?
Τοκογλύφος (Ο) 1989
Τρυφερές σχέσεις 1988
Φακίρης (Ο) 1989
Φαλακρός στόχος 1987
Ψευδομάρτυρας (Ο) 1987

Θεατρικές παραστάσεις στις οποίες έχει παίξει:

Big sister 2002
Εμείς Χασάν αυτοί μασάν 2003
Η Σαλώμη φιλούσε υπέροχα 2000
Η φάρμα των τρελών 2004
Μουρλένιουμ 2000 2000
Νου Δου η άσχημη 2008
Οι πράσινες οι κόκκινες οι θαλασσιές οι τσούχτρες 2005
Πετσί και Κόκκαλη 2000
Σινάνης (Ο) 1983
Τα θέλει ο Κολοτράβας μας 2007
Τι βρακί θα παραδώσεις μωρή ; 2001

Πηγές tainiothiki.gr,el.wikipedia.org,retrodb.gr

Τετάρτη 14 Απριλίου 2010

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΓΙΟΥΛΑΚΗ



Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1938 και σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου.Η πρώτη της εμφάνιση στη σκηνή έγινε το 1959 στο έργο Η Κυρία του Κυρίου, ενώ στο σινεμά ξεκίνησε το 1961, στη ταινία Δουλέψτε για να Φάτε.

Μέχρι σήμερα έχει λάβε μέρος σε 42 ταινίες, παίζοντας σε κωμωδίες και κομεντί. Μεγάλη δημοτικότητα απέκτησε από την τηλεόραση.

Το 1966 τιμήθηκε με το βραβείο της Εταιρίας Ελλήνων θεατρικών Συγγραφέων για την προσφορά της στην Ελληνική κωμωδία.

Στην ταυτότητά της αναγράφεται ως Αικατερίνη Γιουβαρλάκη. Αυτό είναι και επισήμως το όνομά της. Το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο Κατερίνα Γιουλάκη, της το έδωσε ο Γιώργος Παππάς γιατί καταλάβαινε ότι με το επώνυμο Γιουβαρλάκη δύσκολα θα μπορούσε να σταδιοδρομήσει. Το κουδούνι, στην πολυκατοικία στο Μαρούσι που μένει, γράφει Δημοπούλου. Το όνομα του συζύγου της που πέθανε πριν από πέντε χρόνια. «Είχαμε ζήσει μαζί 36 χρόνια. Ο Κίμων Δημόπουλος ήταν ηθοποιός κι αυτός, αλλά τα εγκατέλειψε γιατί πίστευε ότι εγώ ήμουν το ταλέντο. Συνέχισε ανοίγοντας γραφείο ταξιδίων», λέει. Μέσα σε λίγα λεπτά έχω συνθέσει το παζλ μιας ζωής. Φωτογραφίες στο καθιστικό από οικογενειακές στιγμές (η κόρη της είναι σοπράνο), από ευτυχισμένα εσταντανέ, πάντα μαζί με άλλους. Καθόλου πορτρέτα προσωπικά - καλλιτεχνικά, που σηματοδοτούν το πλούσιο πέρασμά της από το θέατρο και τον κινηματογράφο.Απόσπασμα απο συνέντευξή της...

– Αναρωτήθηκατε ποτέ αν κάνατε λάθος επιλογές στην καριέρα σας και τυποποιηθήκατε σε ένα είδος;

– Οχι! Εχω πει μια κουβέντα που θα σου αρέσει πολύ!.. Εχω θαυμαστές από 5 έως 105 ετών!.. Τα Οσκαρ μού τα έχει δώσει το κοινό. Το αγκάλιασμα και το χάιδεμα στην πλάτη από τον κόσμο δεν αναπληρώνονται με τίποτε άλλο.

Η Κατερίνα Γιουλάκη είναι απόφοιτος της Δραματικής Σχολής του Εθνικού Θεάτρου με δασκάλους την Παξινού, τον Διαμαντόπουλο, τον Τερζάκη, τον Χουρμούζιο, τον Ι. Μ. Παναγιωτόπουλο... «Τι να λέμε τώρα…», μονολογεί. «Ημουν σουμπρετοκαρατερίστα. Πριν αποφοιτήσω από τη σχολή είχα κλείσει ήδη να παίξω με τον Ηλιόπουλο και την Αρώνη στο «Ρεξ» στην «Κυρία του κυρίου» των Τσιφόρου - Βασιλειάδη.

– Οπου λέγατε μια φράση: «Κυρία έφερα τη γούνα σας». Ετσι ξεκίνησε η καριέρα σας στη σκηνή;

– Ναι. Με μία ατάκα που την είπα στη Λευκωσία σε τουρνέ. Είχα υπογράψει δύο συμβόλαια στο θέατρο πριν πάρω καν την άδεια ασκήσεως επαγγέλματος. Με είχε δει ο Χορν στις εξετάσεις και μου πρότεινε να συνεργαστούμε στο «Ρομανσέρο». Και ύστερα έπαιξα τη μητέρα της Βέρας Ζαβιτσιάνου στην «Εταιρεία θαυμάτων» του Ψαθά, το πρώτο ελληνικό που ανέβασε ο Χορν.

– Διαφέρουν εκείνες οι εποχές του θεάτρου από τη σημερινή;
– Πολύ. Ξεκινούσαμε με μεράκι, αγαπούσαμε το θέατρο, ζούσαμε για το θέατρο, μπήκαμε σιγά σιγά στον κινηματογράφο. Υπήρχε αξιοπρέπεια και αξιολόγηση. Δεν κυριαρχούσε αυτή η υπερπληθώρα του θεάματος. Το κακό έγινε γιατί καταργήθηκε η άδεια ασκήσεως επαγγέλματος. Εμείς, για να μπούμε σε μια δραματική σχολή δίναμε εξετάσεις. Στη Σχολή του Εθνικού που φοίτησα, μπήκαμε 12 παιδιά, αποφοιτήσαμε 6. Την μεγάλη καταστροφή την έχει κάνει η τηλεόραση. Το εύκολο χρήμα, η εύκολη προβολή.

– Το λέτε εσείς, που κάνατε καριέρα στην τηλεόραση;

– Βεβαίως. Ηταν όμως διαφορετικά τα σενάρια τότε. Εγραφε ένας Πρετεντέρης, ένας Σακελλάριος, ο Δαλιανίδης... Υστερα από 20 χρόνια ξαναπροβάλλεται το «Ρετιρέ» και είναι ανάμεσα στα πρώτα στη θεαματικότητα.

– Τι το κάνει επίκαιρο κατά τη γνώμη σας;

– Τα ίδια προβλήματα, τότε και τώρα. Τα εργασιακά, η πολυκατοικία... Η ζωή, τα ερωτικά, τα συναισθήματα δεν αλλάζουν. Η αγάπη, η ζήλια, το μίσος, η διεκδίκηση της εξουσίας.

Σειρές στις οποίες έχει παίξει:

7 θανάσιμες πεθερές : Η μηχανοράφτρα πεθερά 2005-06|2005-06 MEGA
Αξέχαστες κωμωδίες 1996|1996 ΕΤ1
Από την κωμωδία στο δράμα 1974|1974 ΕΙΡΤ
Βραδιά επιθεώρησης 1984|1984 ΕΡΤ
Η κυρία μας 1987|1987 ΕΡΤ
Ημερολόγιο ενός θυρωρού 1979|1979 ΥΕΝΕΔ
Καλή πεθερά 1993|1993 ΑΝΤ1
Κοκορόμυαλη 1971|1971 ΥΕΝΕΔ
Ρετιρέ 1990|1990 MEGA
Συγκάτοικοι στην τρέλα 1992|1992 ΑΝΤ1
Τα λιονταράκια του κυρ Ηλία 1985|1985 ΕΡΤ
Τα παιδιά του Ζεβεδαίου 1973|1973 ΕΙΡΤ
Το σπίτι με το Φοίνικα 1970|1970 ΥΕΝΕΔ

Ταινίες στις οποίες έχει παίξει:

Άγριες κότες 1981
Άλλος για το εκατομμύριο 1964
Ότι λάμπει είναι χρυσός 1966
Αριστοτέλης ο επιπόλαιος 1970
Αυτό το κάτι άλλο 1963
Αχ και να ’μουν άντρας 1966
Για μια τρύπια δραχμή 1968
Για μια χούφτα τουρίστριες 1971
Γυναίκες στα όπλα 1979
Δουλέψτε να φάτε χαραμοφάηδες 1961
Επαναστάτης ποπολάρος 1971
Επτά ημέρες ψέματα 1963
Η υπέροχη οπτασία 1962
Θηλυκό θηριοτροφείο 1984
Κομάντος και μανούλια 1982
Λαλάκης ο εισαγόμενος 1984
Μια Ιταλίδα από την Κυψέλη 1968
Ξεβράκωτος Ρωμιός 1980
Ο Θανάσης, η Ιουλιετα και τα λουκάνικα 1970
Ο άνθρωπος που έτρεχε πολύ 1973
Ο διαχειριστής 2009
Ο θαλασσόλυκος 1964
Ο κατεργάρης 1971
Ο παπατρέχας 1966
Ο σατράπης 1967
Ο σπαγγοραμμένος 1967
Ο φίλος μου ο Λευτεράκης 1963
Ο χρυσός και ο τενεκές 1962
Οι γαμπροί της Ευτυχίας 1962
Οι κληρονόμοι 1964
Οι κυρίες της αυλής 1966
Οι τέσσερις άσσοι 1970
Πάτερ Γκομένιος 1982
Πολυτεχνίτης και ερημοσπίτης 1963
Ρεπό 1982
Το κοροϊδάκι της πριγκηπέσας 1972
Το παίζω και πολύ άντρας 1983
Το πιθάρι 1962
Το στραβόξυλο (1969) 1969
Το τυχερό παντελόνι 1963
Φοβάται ο Γιάννης το θεριό 1969

Βιντεοταινίες στις οποίες έχει παίξει:

Αναρχικιά (Η) 1986
Αχτύπητος (Ο) 1986
Για όλα φταίνε οι γκόμενες 1986
Δικηγορίνα (Η) 1987
Η θεία μου ξεπόρτισε 1987
Η κυρία πρόεδρος 1986
Η τρέλλα πάει στα σχολεία 1987
Και αυτός το βιολί του 1984
Καψούρης πονηρός και ζηλιαρόγατος 1988
Λιονταράκια της νύχτας (Τα) 1987
Λυσιστράτη από το Θησείο (Η) 198?
Μαντόνα από τα Πετράλωνα 1986
Ματάκιας και βρωμόστομος 1986
Μια κυρία στον υπόκοσμο 1988
Ο επιμένων ερωτικά 1986
Πάρε τη νύφη και τρέχα 1986
Στον πυρετό της δόξας και της λόξας 1986
Το πουλί μου πεθαίνει τραγουδώντας 1986

Πηγές ekathimerini.gr,homepage.mac.com/anthonysigalas/greekcinema,retrodb.gr

Δευτέρα 12 Απριλίου 2010

ΑΛΕΚΟΣ ΤΖΑΝΕΤΑΚΟΣ

Image and video hosting by TinyPic

«Εσβησε» στα 73 του ο δημοφιλής ηθοποιός, που έπαιξε στο πλευρό μεγάλων κωμικών του ελληνικού σινεμά και του θεάτρου.O Αλέκος Τζανετάκος ήταν ένας δημοφιλής δευτεραγωνιστής του ελληνικού θεάτρου και του κινηματογράφου. Χθες, σε ηλικία 73 ετών, άφησε την τελευταία του πνοή στις 3.30 μ.μ. στο Ιπποκράτειο νοσοκομείο όπου είχε εισαχθεί το Σάββατο.
Ο αγαπητός ηθοποιός ταλαιπωρούνταν τα τελευταία χρόνια από σοβαρά προβλήματα υγείας, με αποκορύφωμα μία εγχείρηση ανευρύσματος στην κοιλιακή αορτή τον Νοέμβριο του 2009. Νευρώδης, συχνά αφελής για τις ανάγκες του ρόλου του, χαριτωμένα γραφικός με τα παρδαλά πουκάμισά του ως τεντιμπόης και τα μεγάλα γουρλωτά μάτια του, πέταγε ατάκες στο λεπτό και στήριζε με τις ερμηνείες του τους πρωταγωνιστές συναδέλφους του.

Στη συνείδηση του ευρύτερου κοινού καθιερώθηκε μέσα από μια πληθώρα ρόλων ως καρπαζοεισπράκτορας σε ταινίες της Φίνος Φιλμς -ειδικότερα στο πλευρό του Διονύση Παπαγιαννόπουλου με τον οποίο συμπρωταγωνίστησε σε 12 ταινίες-, ενώ στο θέατρο είχε μια συνεχή και αξιόλογη πορεία.

Γεννημένος στην Αθήνα το 1937, αδελφός των επίσης ηθοποιών Αννας, Νίκης και Κάσσης Τζάνετ, σπούδασε στη Σχολή Θεάτρου Τέχνης Καρόλου Κουν και στην Ανωτέρα Σχολή Κινηματογράφου Λυκούργου Σταυράκου. Το 1957, πρωτοεμφανίστηκε στο θεατρικό σανίδι με τον θίασο των Αλέκου Σακελλάριου και Χρήστου Γιαννακόπουλου στο έργο «Οι δικοί μας άνθρωποι» και συμμετείχε σε τουρνέ ανά την Ελλάδα με το Περιφερειακό Θέατρο Θεσσαλονίκης του Κώστα Χατζίσκου.Στη συνέχεια καθιερώθηκε ως πρωταγωνιστής του θεάτρου Μπουρνέλη στο πλευρό κωμικών, όπως ο Ορέστης Μακρής, ο Βασίλης Αυλωνίτης, ο Νίκος Σταυρίδης και η Ρένα Βλαχοπούλου. Από τις μεγαλύτερες επιτυχίες της καριέρας του ήταν ο «Τρελός του Λούνα Παρκ» (σύμπραξη με τους Θανάση Βέγγο και Σμαρούλα Γιούλη σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη και Νέα Υόρκη). Το 1985, έκανε περιοδεία με δικό του θίασο στις ΗΠΑ, κερδίζοντας ειδική τιμητική πλακέτα.

Το κινηματογραφικό ντεμπούτο του Αλέκου Τζανετάκου συνέπεσε με το θεατρικό του, καθώς συμμετείχε στην «Αρπαγή της Περσεφόνης». Αργότερα, ήρθαν πολλές ταινίες, ανάμεσά τους ο «Δράκος», ο «Ηλίας του 16ου» (ο γνωστός... Σπανομαρίας), το «Μερικοί το προτιμούν κρύο», ο «Νόμος 4000», το «Κάτι να καίει», το «Ενα κορίτσι για δύο», η Βίλα των οργίων», ο «Εγωισμός», το «Θύμα», η «Ωραία του κουρέα», το «Ενα έξυπνο, έξυπνο μούτρο», το «Μια τρελή, τρελή οικογένεια», ο «Μπαμπάς μου ο τεντιμπόης», τα «Κορίτσια για φίλημα», το «Καλώς ήλθε το δολάριο», ο «Τρελοπενηντάρης», «Δύο μοντέρνοι γλεντζέδες» κ.ά.

Ο Αλέκος Τζανετάκος ασχολήθηκε και με το σενάριο, καθώς στις αρχές της δεκαετίας του ‘80 αποφάσισε να σταματήσει τις θεατρικές του εμφανίσεις και να ασχοληθεί με τη συγγραφή βιντεοταινιών με τον ίδιο ως πρωταγωνιστή.

Πίσω του άφηνε 12 χρόνια επιθεώρησης καθώς και άλλα 13 στην πρόζα και την κωμωδία. Είχε, ακόμη, παίξει σε τηλεοπτικές σειρές και είχε ιδιαίτερο πάθος για τους αγώνες ταχύτητας. Πρωταθλητής μοτοσικλέτας, είχε κερδίσει δέκα κύπελλα σε ισάριθμους αγώνες, ενώ είχε λάβει μέρος και σε πρωταθλήματα σκοποβολής.

Σειρές στις οποίες έχει παίξει:
Εύθυμες ιστορίες 1977|1977 ΕΡΤ
Κλέφτες και αστυνόμοι εν δράσει 1985|1985 ΕΡΤ
Μπαμπάδες γιοί και πειρασμοί 1992|1992 ΕΤ2
Ξενοδοχείο ο 7ος ουρανός 1972|1972 ΕΙΡΤ
Ταξιτζής 1978|1978 ΥΕΝΕΔ

Ταινίες στις οποίες έχει παίξει:
Άνθρωπος για όλες τις δουλειές 1966
Έγκλημα στην Ομόνοια 1962
Ένα έξυπνο έξυπνο μούτρο 1965
Ένα κορίτσι για δυο 1963
Ένας Βέγγος για όλες τις δουλειές 1970
Ένας απένταρος λεφτάς 1967
Ένας γαμπρός πολλά ελαφρύς 1972
Ένας μεγάλος έρωτας 1964
Ίλιγγος 1963
Αν ήμουν πλούσιος 1972
Ανατομία μιας ληστείας 1973
Αστροναύτες για δέσιμο 1962
Αχτύπητα καμάκια 1983
Για την καρδιά της ωραίας Ελένης 1967
Διακοπές στο Βιετνάμ 1971
Δυο έξυπνα κορόιδα 1971
Δυο μοντέρνοι γλεντζέδες 1971
Δυο τρελοί και ο ατσίδας 1970
Εγωισμός 1964
Επαγγελματίες ρεμάλια 1976
Ευτυχώς χωρίς δουλειά 1963
Εφοπλιστής με το ζόρι 1971
Η αρπαγή της Περσεφόνης 1956
Η βίλα των οργίων 1964
Η βουλευτίνα 1966
Η λεωφόρος του μίσους 1968
Η νεράιδα και το παλληκάρι 1969
Η νύφη το ‘σκασε 1962
Η παιχνιδιάρα 1967
Η τύχη μου τρελάθηκε 1970
Η ωραία του κουρέα 1969
Κάνε με πρωθυπουργό 1965
Κάτι να καίει 1963
Καλώς ήρθε το δολάριο 1967
Καπετάν φάντης μπαστούνι 1968
Καυτά ψυχρά κι ανάποδα 1971
Κοκοβιός και σπάρος στα δίχτυα της αράχνης 1967
Κορίτσια για φίλημα 1965
Μεθύστακας του λιμανιού 1967
Μερικοί το προτιμούν κρύο 1962
Μια τρελή τρελή οικογένεια 1965
Νόμος 4000 1962
Ξένοιαστος παλαβιάρης 1971
Ξύπνα κορόιδο 1969
Ο Ηλίας του 16ου (1959) 1959
Ο Θύμιος στη χώρα του στριπτίζ 1963
Ο Παπασούζας φαντομάς 1983
Ο Ρόκυ 1986
Ο απίθανος 1970
Ο γίγας της Κυψέλης 1968
Ο εξυπνάκιας 1966
Ο κόσμος τρελάθηκε 1967
Ο κύριος πτέραρχος 1963
Ο μπαμπάς μου ο τέντι μπόις 1966
Ο μπλοφατζής 1969
Ο ξεροκέφαλος 1970
Ο παραγιός μου ο ραλίστας 1971
Ο τρελοπενηντάρης 1971
Ο τρελός τα ΄χει τετρακόσια 1968
Οι αδίστακτοι (1965) 1965
Οι γυναίκες θέλουν ξύλο 1962
Οι εχθροί 1965
Οι τέσσερις άσσοι 1970
Οι τρεις ψεύτες 1970
Πέντε χιλιάδες ψέματα 1966
Πατέρα κάτσε φρόνιμα 1967
Σαπουνόπετρα το χρήμα στο λαιμό σας 1996
Σερίφης ο μηχανοφάγος 1983
Το θύμα 1969
Το στραβόξυλο (1969) 1969
Τρελά κορίτσια απίθανα αγόρια 1970
Υπέροχες νύφες κορόιδα γαμπροί 1972

Βιντεοταινίες στις οποίες έχει παίξει:
Ένας τρελός τρελός ονειροπαρμένος 1986
Ανάμεσα σε επτά γυναίκες 1986
Αποπλάνηση ενηλίκου 1987
Ατσίδες (Οι) 1986
Γόης της σφαλιάρας (Ο) 1987
Εγκέφαλοι (Οι) 1987
Εδώ και τώρα λιτότητα 1986
Εδώ παπάς εκεί λαπάς 1987
Επιχείρηση προίκα 1987
Καμαριέρα της νύχτας (Η) 1985
Κλεφτρόνια με καρδιά 1990
Κούνελοι και κουνελάκια 1987
Λιγουράκο αγάπη μου 1988
Μια στο καρφί και μια στο πέταλο 1987
Μια τρύπα στο νερό 1986
Μπουκαδόροι (Οι) (1987) 1987
Ο Δον Ζουάν ήταν κερατάς 1987
Ο πιο διάσημος βλάκας 1985
Ο τρελός ο ερωτιάρης και η βόμβα 1987
Ρόδα μπλέξιμο και τρέλα 1987
Ρόκυ 0 Νο1 198?
Ρόκυ 0 Νο2 198?
Ρόκυ Νο0 το νούμερο 1986
Στα μανούλια λέμε ναι 1987
Ταξί αγάπη μου 1986
Τρελοί και παλαβοί για δέσιμο 198?








Πηγές ethnos.gr,retrodb.gr

Σάββατο 10 Απριλίου 2010

ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΒΟΥΛΓΑΡΙΔΗΣ

Image and video hosting by TinyPic



Το πάλαι ποτέ «καλό παιδί» του ελληνικού κινηματογράφου κουβεντιάζει για σινεμά και άλλα.

Από τον Γιάννη Ζουμπουλάκη

Πηγαίνετε στον κινηματογράφο;

Ναι, όταν έχω χρόνο.

Εχετε κάποια αγαπημένη αίθουσα;

Μου αρέσουν οι κλασικές, μεγάλες αίθουσες. Οχι τα δωματιάκια.

Ποια είναι η τελευταία ελληνική ταινία που είδατε σε αίθουσα;

Το «Εl Greco».

Σε πόσες ταινίες έχετε παίξει;

Σε 12.

Οταν μεταδίδονται από την τηλεόραση τις παρακολουθείτε;

Οχι. Εξακριβώνω μόνο αν όντως παίζονται.

Σχολιάστε τις παρακάτω.

Νόμος 4.000: Θυμάμαι ότι τις παραμονές του φεστιβάλ Θεσσαλονίκης μας «έκοψαν» γιατί είχαμε την τολμηρή -για τότε- σκηνή της γκαρσονιέρας με τη Λάσκαρη.

Ο Κατήφορος: Μπαίνω για πρώτη φορά σε πλατό και αντιμετωπίζω τους εκατοντάδες προβολείς και τα τόσα άτομα του συνεργείου. Δεν μπορώ να αρθρώσω λέξη. Ο Γιάννης Δαλιανίδης με αγκάλιασε και μου έβγαλε όλα τα «κρατήματα». Αυτό ήταν ένα από τα πολλά χαρίσματά του.Το Δόλωμα: Το μόνο που μπορώ να πω με όλη μου την καρδιά είναι η εκπληκτική -και απρόβλεπτη σε σχέση με τα όσα γράφονταν τότε- συνεργασία μου με την Αλίκη Βουγιουκλάκη.

Μερικοί Το Προτιμούν Κρύο: Δεν ήξερα να οδηγώ και μοιάζω «σπαστικός» στο τιμόνι.

Ποιο είναι το τελευταίο γύρισμα που έχετε κάνει στον κινηματογράφο;

Το 1972 σε μια ταινία του Κώστα Καραγιάννη, το «Ταγκό 2001».

Η δουλειά του ηθοποιού στον κινηματογράφο είναι η ίδια με τη δουλειά του στο θέατρο;

Στην υπόκριση ναι. Στην ερμηνεία τελείως διάφορη.

Νοσταλγείτε την εποχή που εργαζόσασταν στον κινηματογράφο;

Μου λείπει η δουλειά μου, αλλά θα ήθελα να δουλέψω με τις προϋποθέσεις που είχαμε τότε.

Ποιον θεωρείτε μεγάλο δάσκαλο στο επάγγελμά σας;

Αν μιλάμε για κινηματογράφο, ο Γιάννης Δαλιανίδης. Χωρίς αυτόν, οι μισοί συνάδελφοι που έχουν μεγαλουργήσει δεν θα υπήρχαν.

Αν γράφατε την αυτοβιογραφία σας, ποιος θα ήταν ο ιδανικότερος τίτλος;

Μα ποιος θα αγόραζε το βιβλίο;

Ποια έκφραση ή φράση χρησιμοποιείτε καθημερινά;

Δεν μπορώ να βρω κάποια.

Τι δεν λείπει ποτέ από το ψυγείο σας;

Φρούτα και κηπευτικά. Ιδίως τα καρότα.

Με λιγότερο από πέντε λέξεις ποιο είναι το πρώτο πράγμα που σας έρχεται στο μυαλό ακούγοντας το όνομα Βαγγέλης Βουλγαρίδης;

Πρέπει κάποιος άλλος να μιλήσει. Τον παρακαλώ να είναι καλοπροαίρετος...

Σειρές στις οποίες έχει παίξει:

Λάμψη 1991|1991 ΑΝΤ1
Λούνα Παρκ 1974|1974 ΕΙΡΤ
Στησιχόρου ’73 1972|1972 ΥΕΝΕΔ

ΦΙΛΜΟΓΡΑΦΙΑ

1 ΝΥΧΤΕΣ ΣΤΟ ΜΙΡΑΜΑΡΕ 1960
2 ΚΑΤΗΦΟΡΟΣ 1961
3 ΜΕΡΙΚΟΙ ΤΟ ΠΡΟΤΙΜΟΥΝ ΚΡΥΟ... 1962
4 ΝΟΜΟΣ 4000 1962
5 ΠΑΛΗΟΠΑΙΔΑ (ΤΑ) 1963
6 ΔΟΛΩΜΑ (TO) 1964
7 ΕΓΩΪΣΜΟΣ 1964
8 ΚΛΕΜΕΝΗ ΑΓΑΠΗ 1966
9 ΝΥΦΟΠΑΖΑΡΟ (ΤΟ) 1969
10 ΤΑΓΚΟ 2001 1973

Πηγές retromaniax,ταινιοθηκη της ελλαδος,new-e.go.gr

Παρασκευή 9 Απριλίου 2010

ΑΚΡΟΠΟΛ 1995



Μια ταινία σταθμός στον Ελληνικό Κινηματογράφο με πολλούς και κορυφαίους ηθοποιούς.

Χρονιά Παραγωγής:
1995
Σκηνοθέτης:
ΒΟΥΛΓΑΡΗΣ ΠΑΝΤΕΛΗΣ
Είδος:
ΜΕΓΑΛΟΥ ΜΗΚΟΥΣ, ΜΟΥΣΙΚΗ, ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ
Παραγωγή:
ΕΚΚ (ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΚΙΝ/ΦΟΥ), ALIA FILM SRL (ΙΤΑΛΙΑ), ALCO FILMS, ΕΤ-1 (ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ-1), ΤΟΝΙΚΟΝ Ε.Π.Ε., FF FILM HOUSE LTD (ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ), TCHAPLINE FILM, VON VIETINGHOFF FILMPRODUCTION GMBH (ΓΕΡΜΑΝΙΑ), ΔΗΜΟΣ ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΥ, EUROPEAN SCRIPT FUND, EURIMAGES
Σενάριο:
ΒΟΥΛΓΑΡΗΣ ΠΑΝΤΕΛΗΣ
Ηθοποιοί:
ΒΟΓΙΑΤΖΗΣ ΛΕΥΤΕΡΗΣ
ΠΑΡΑΒΑΣ ΣΤΑΥΡΟΣ
ΤΖΟΥΜΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ
ΔΙΑΜΑΝΤΙΔΟΥ ΔΕΣΠΩ
ΜΠΑΖΑΚΑ ΘΕΜΙΣ
ΛΕΟΝΑΡΔΟΥ ΣΩΤΗΡΙΑ
ΓΚΕΡΕΚΟΥ ΑΝΤΖΕΛΑ
ΙΓΓΛΕΣΗ ΕΙΡΗΝΗ
ΔΑΜΑΝΗ ΟΛΓΑ
ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ ΑΓΓΕΛΟΣ
ΑΛΙΚΑΚΟΥ ΑΝΤΙΓΟΝΗ
ΒΑΚΟΥΣΗΣ ΜΑΝΟΣ
ΣΑΜΨΙΑΡΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ
ΘΕΜΕΛΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ
ΝΤΑΣΙΟΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ
ΓΚΙΚΑΣ ΓΙΩΡΓΟΣ
ΚΥΡΙΑΚΙΔΗΣ ΑΧΙΛΛΕΑΣ
ΠΑΠΑΔΑΚΗ ΠΟΠΗ
ΠΟΡΤΟΚΑΛΟΓΛΟΥ ΝΙΚΟΣ
ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΡΑΚΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ
ΜΑΛΦΑ ΜΠΕΣΥ
ΜΟΥΤΣΟΠΟΥΛΟΥ ΛΙΛΑ
ΝΙΚΟΛΙΑΔΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

Σύνοψη της υπόθεσης:
Το θέατρο Ακροπόλ, το πασίγνωστο και ιστορικό μουσικό θέατρο της Αθήνας, ετοιμάζεται για πρεμιέρα. Λίγο πριν από την έναρξη, ο αυτοδημιούργητος θεατρώνης Πρίγκηψ αναγκάζεται να απολύσει μια από τις πρωταγωνίστριες, η οποία είναι τύφλα στο μεθύσι. Ψάχνοντας για αντικαταστάτρια, σκέπτεται να ρισκάρει προσλαμβάνοντας ένα πρώην παιδί-θαύμα του κινηματογράφου, τον Λάκη Λοϊζο, διακεκριμένο ηθοποιό που ειδικεύεται σε γυναικείους ρόλους, κυρίως κωμικούς, και που τώρα διευθύνει ένα γραφείο κομπάρσων. Η ζαριά είναι καλή, ο Λάκης σημειώνει μεγάλη επιτυχία, προκαλώντας έτσι τον ανείπωτο φθόνο των συναδέλφων του. Του τη στήνουν λοιπόν στην τελευταία παράσταση, τότε που οι ηθοποιοί και οι τεχνικοί κάνουν το κατ’ έθιμον περιβόητο «αλαλούμ», το οποίο προτρέπει σε σκανδαλισμούς και εν γένει τρέλες και ανορθόδοξες συμπεριφορές. Την κρίσιμη αυτή βραδιά, ο Λάκης θα ταπεινωθεί και θα ταπεινώσει, ξεκαθαρίζοντας συνάμα λογαριασμούς και σβήνοντας λεκέδες, για να βρεθεί και πάλι στο κομπαρσάδικο.

Μουσική Εκτέλεση:
ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΟΣ ΚΩΣΤΑΣ (ΜΠΟΥΖΟΥΚΙ)
ΣΑΡΔΕΛΗΣ ΗΛΙΑΣ (ΜΠΟΥΖΟΥΚΙ)
ΡΟΥΓΚΟΥΝΗ ΦΕΝΙΑ (ΜΠΟΥΖΟΥΚΙ)
ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ ΚΩΣΤΑΣ (ΜΠΟΥΖΟΥΚΙ)
ΜΑΘΙΑΝΑΚΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ (ΜΠΟΥΖΟΥΚΙ)
ΟΡΧΗΣΤΡΑ ΒΟΥΛΓΑΡΙΚΗΣ ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΑΣ (ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ: VILLIE KAZASIAN )
ΓΚΟΥΜΑΣ ΣΠΥΡΟΣ (ΜΠΟΥΖΟΥΚΙ - ΜΠΑΓΛΑΜΑΣ)
ΣΟΦΡΑΣ ΘΑΝΑΣΗΣ (ΚΟΝΤΡΑ ΜΠΑΣΟ)
ΔΡΟΓΚΑΡΗΣ ΒΑΣΙΛΗΣ (ΑΚΟΡΝΤΕΟΝ)
ΡΟΪΛΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ (ΚΡΟΥΣΤΑ)
ΜΟΥΖΑΚΗΣ ΖΑΧΟΣ (ΚΡΟΥΣΤΑ)
ΚΑΡΥΠΗΣ ΒΑΓΓΕΛΗΣ (ΚΡΟΥΣΤΑ)
Στίχοι Τραγουδιών:
ΓΚΟΥΜΑΣ ΝΙΚΟΣ ("Ο ΜΑΧΑΡΑΓΙΑΣ")
ΠΟΡΤΟΚΑΛΟΓΛΟΥ ΝΙΚΟΣ (" ΚΛΕΙΣΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ")
Τραγουδιστής:
ΠΟΡΤΟΚΑΛΟΓΛΟΥ ΝΙΚΟΣ, ΚΑΝΑ ΜΕΛΙΝΑ

Βραβεία-Διακρίσεις:
Εκδήλωση Βραβείο/Διάκριση
ΚΡΑΤΙΚΑ ΒΡΑΒΕΙΑ
1996 Β΄ΓΥΝΑΙΚΕΙΟΥ ΡΟΛΟΥ (Σωτηρία Λεονάρδου) - ΕΝΔΥΜΑΤΟΛΟΓΙΑΣ - ΜΟΝΤΑΖ - ΗΧΟΛΗΨΙΑΣ - ΜΑΚΙΓΙΑΖ
ΦΕΣΤΙΒΛ ΒΑΛΕΝΘΙΑΣ
1996 ΜΟΥΣΙΚΗΣ
ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΑΪΡΟΥ
1996

ΣΤΑΥΡΟΣ ΠΑΡΑΒΑΣ

Image and video hosting by TinyPic

Γεννήθηκε στις 15 Απριλίου του 1935 στο συνοικισμό της Αθήνας, Τουρκοβούνια. Οι γονείς του είχαν μικρασιατικές ρίζες. Για να βοηθήσει οικονομικά την οικογένειά του βγήκε από μικρός στη βιοπάλη, κάνοντας διάφορα θελήματα.

Ο πρώτος που διέκρινε την καλλιτεχνική του φλέβα ήταν ο καθηγητής του της ωδικής στο πέμπτο γυμνάσιο Αθηνών όπου φοιτούσε. Πριν τελειώσει το σχολείο και παρά τις αντιδράσεις των οικείων του γράφτηκε στη δραματική σχολή του Κώστα Μιχαηλίδη, ο οποίος αξιολογώντας το ταλέντο του τον κράτησε στη σχολή χωρίς την καταβολή διδάκτρων.

Κατά τη δικτατορία του Ιωαννίδη εξορίστηκε στη Γυάρο.

Παντρεύτηκε τη Βρετανίδα, Αν και μαζί της απέκτησε τρία παιδιά: τη Βανέσα, τη Μάρθα και τον Τζόναθαν. Ο αιφνίδιος θάνατος του τελευταίου τον κλόνισε ψυχικά.

Το Φεβρουάριο του 2007 αντιμετώπισε σοβαρά προβλήματα υγείας, καρδιακή ανεπάρκεια, πολλαπλά αγγειακά εγκεφαλικά επεισόδεια και χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια με την καρδιά του, τα οποία όμως ξεπέρασε.

Πέθανε στις 15 Σεπτεμβρίου του 2008 από ανακοπή καρδιάς και κηδεύτηκε δύο μέρες αργότερα δημοσία δαπάνηΗ πρώτη του εμφάνιση στο θέατρο ήταν το 1955 στην παράσταση «Το πρώτο ψέμα» με το θίασο Κατερίνας. Στη συνέχεια συνεργάστηκε με τη Βίλμα Κύρου και αμέσως μετά την εκπλήρωση των στρατιωτικών του υποχρεώσεων με τον Ντίνο Ηλιόπουλο και τον Κώστα Χατζηχρήστο.

Τη δεκαετία του 70 στράφηκε στην επιθεώρηση. Η παράσταση «Ντιρλαντά» αποτέλεσε και την αφορμή για τον εξορισμό του. Την αμέσως επόμενη δεκαετία μεταπήδησε σε περισσότερο κλασικούς ρόλους. Η πρώτη του εμφάνιση στην Επίδαυρος ήταν στον Πλούτο του Αριστοφάνη.

Στον κινηματογράφο η πρώτη του εμφάνιση ήταν το 1960 στην ταινία «Χριστίνα». Ακολούθησε συμμετοχή σε περίπου ακόμη 50 ταινίες, κυρίως σε κωμικούς ρόλους.

Τις δεκαετίες του 1980 και του 1990 συμμετείχε και σε ορισμένες τηλεοπτικές σειρές.

Φιλμογραφία

Κινηματογράφος

* Αύριο θα ξέρουμε (1997) (Θωμάς)
* Ακροπόλ (1995) (Αντώνης Σεφεριάδης «πρίγκηπας»)
* Ύποπτος πολίτης (1994)
* Εδώ είναι Βαλκάνια (1984)
* Είσαι στην ΕΟΚ; Πάθε για την ΕΟΚ! (1981) (Μιχάλης)
* Γεύση από Ελλάδα (1980)
* Ο μάγκας με το τρίκυκλο (1972) (Σταύρος Περιβολάρης)
* Το κοροϊδάκι της πριγκηπέσσας (1971) (Σταύρος Μόρρος)
* Ο Ντιρλάντας (1970)
* Ο παιχνιδιάρης (1970)
* Ο Σταυρός είναι πονηρός (1970)
* Ο παλιάτσος (1968)
* Ο τσαχπίνης (1968)
* Οι μνηστήρες της Πηνελόπης (1968) (Οδυσσέας / Πηνελόπη)
* Για μια τρύπια δραχμή (1968)... Σταύρος, αλλά κι Ασπασία
* Η χαρτορίχτρα (1967)
* Ο μόδιστρος (1967) (Στάθης)
* Φίφης ο ακτύπητος (1966) (Φίφης)
* Η Κλεοπάτρα ήταν Αντώνης / Η Κλεοπάτρα εν δράσει (1966) (Αντώνης Χρυσοβέργης / Κλεοπάτρα)
* Η βουλευτίνα (1966)... Κομμωτής
* Ευτυχώς… τρελάθηκα! (1966) (Στάθης)
* Μπετόβεν και μπουζούκι‘‘ (1965) (Φιφης)
* Και οι… 14 ήταν υπέροχοι! (1965) (Αντουάν)
* Ο ουρανοκατέβατος (1965) (Φίφης)
* Κόσμος και κοσμάκης (1964) (Ντιντής)
* Ο εμίρης και ο κακομοίρης (1964) (Φίφης)
* Έκλεψα τη γυναίκα μου (1964) (Πέτρος)
* Άλλος για το εκατομμύριο (1964) (Στράτος)
* Μικροί και μεγάλοι εν δράσει… (1963) (Φίφης)
* Ένας βλάκας με πατέντα‘‘ (1963)
* Σκότωσα για το παιδί μου (1962)
* Ευτυχώς τρελάθηκα (1962)
* Ο Δήμος απ` τα Τρίκαλα (1962)
* Οι γυναίκες θέλουν ξύλο (1962)
* Όταν λείπει η γάτα (1962)
* Το καρπουζάκι (1962)
* Ο γαμπρός μου, ο δικηγόρος (1962) (Γιάγκος Καψομανώλης)
* Ο Μιχαλιός του 14ου συντάγματος (1962) (Μιχάλης)
* Όταν λείπει η γάτα (1962)
* Δέκα μέρες στο Παρίσι (1962) (Ντίνος)
* Κορίτσια της Αθήνας (1961)
* Ο σκληρός άντρας (1961) (αστυνομικός)
* Το έξυπνο πουλί 961) (Μίμης Σαντόπουλος)
* Η Αλίκη στο ναυτικό (1961) (ναύτης με βαλίτσα)
* Το δράμα μιας αμαρτωλής (1961)
* Το παιδί της πιάτσας (1961)... Σταυράκης
* Ο Θύμιος τα` χει 400 (1960)
* Χριστίνα (1960)... Υπάλληλος ξενοδοχείου

Τηλεόραση

* Ερασιτέχνης άνθρωπος (2000)
* Σαν χειμωνιάτικη λιακάδα (2000)
* Οικογένεια Μουσαμά (1991)
* Τα αδέλφια (1988)
* Οι απόμαχοι (1983)

Προσωπικό σχόλιο: 

Μϊα απο τις καλύτερες ταινίες του είναι το "Ακροπόλ" του 1995.


Πέμπτη 8 Απριλίου 2010

ΝΙΚΟΣ ΚΑΛΟΓΕΡΟΠΟΥΛΟΣ

Image and video hosting by TinyPic
Ο λόγος για το Νίκο Καλογερόπουλο, που αυτόν τον καιρό πραγματοποιεί ένα μεγάλο του όνειρο, γυρίζοντας την ταινία "Οι ιππείς της Πύλου" σε διάφορα μέρη της Μεσσηνίας Ο Νίκος Καλογερόπουλος γεννήθηκε και μεγάλωσε στα Φιλιατρά, όπου, όπως λέει ο ίδιος, εδιδάχθη την "Αγροτικήν". Παρακολούθησε μαθήματα στις σχολές θεάτρου Κωστή Μιχαηλίδη, Βεάκη και Αθηνών. Η πρώτη του εμφάνιση στην τηλεόραση ήταν στο έργο του Νίκου Καζαντζάκη "Ο Χριστός ξανασταυρώνεται". Ακολούθησαν η "Μεθυσμένη Πολιτεία" του Σωτήρη Πατατζή, παίζοντας το χαρακτηριστικό ρόλο του "Μπε", "Χαίρε, Τάσο Καρατάσο", "Όλη η δόξα, όλη η χάρη", "Στο κάμπινγκ", "Ερασιτέχνης άνθρωπος" κ.ά. Στον κινηματογράφο πρωτοεμφανίστηκε το 1981 στην ταινία του, επίσης συμπατριώτη μας, Θόδωρου Μαραγκού "Μάθε, παιδί μου, γράμματα", όπου κέρδισε το β΄ βραβείο ερμηνείας στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Ακολούθησαν το "Άρπα κόλλα", "Είμαι", "Ρεμπέτικο" (Βραβείο εξαιρετικής ερμηνείας), "Λούφα και παραλλαγή" (Βραβείο α΄ ανδρικού ρόλου). Το 1986 επιχειρεί να γυρίσει την πρώτη δική του ταινία, μια ταινία που ποτέ δε θα φθάσει στις αίθουσες των κινηματογράφων. Αυτό στάθηκε η αφορμή να μείνει "εκτός" για 16 ολόκληρα χρόνια. Η επιστροφή του στον κινηματογράφο έγινε το 2000 με την ταινία "Ένας κι ένας", κερδίζοντας και πάλι το βραβείο α΄ ανδρικού ρόλου. Στο διάστημα της απουσίας του από τον κινηματογράφο έγραψε τα θεατρικά "Σατιρικό των Ελλήνων" και "Οι κυνικοί ξανάρχονται", ενώ το 1981 εξέδωσε την πρώτη του ποιητική συλλογή με τίτλο "Θετή ταυτότης" και το 1991 την ποιητική συλλογή "Επιστρόφια". Το πρώτο του θεατρικό έργο "Ο μπαμπούλας" παίχθηκε το 1976 στο Θέατρο "Κάβα". Το 1994 κυκλοφόρησε το πρώτο του CD με τον τίτλο "Τα Δέοντα". Τον συναντήσαμε στην Πύλο, την ημέρα εορτασμού της επετείου της Ναυμαχίας του Ναυαρίνου. Λίγο πριν είχε αναστατώσει Αρχές και Αστυνομία, εισβάλλοντας στην παρέλαση ως κουρελής τρελός. Με το χειμαρρώδη λόγο του, μας μίλησε για όλα. Απολαύστε τον… 
Έχω την εντύπωση, Νίκο, πως γυρνώντας αυτή την ταινία, εκπληρώνεις ένα όνειρό σου, είναι έτσι;
Έτσι ακριβώς όπως το λες. Θυμάσαι ότι πάντα ήθελα να κάνω και ταινίες στη Μεσσηνία και σειρές για την τηλεόραση και θέατρο. Το Δημοτικό Θέατρο της πατρίδας μου δε με κάλεσε ούτε να παίξω, ούτε να σκηνοθετήσω, ούτε να ανεβάσω ένα έργο δικό μου. Δεν πειράζει, να 'ναι καλά οι άνθρωποι, τώρα όμως ήρθε η στιγμή να αφήσω κι εγώ κάτι στη Μεσσηνία. Να μην ξεχάσω, όμως, τον Γιώργη τον Τσαγκάρη, που, καθώς ανέλαβε το θέατρο, με κάλεσε αμέσως να παίξω. Άκου, φίλε, είναι μεγάλη απώλεια ο θάνατος του Γιώργη, τέτοιοι άνθρωποι είναι πολύτιμοι για την πατρίδα και τον πολιτισμό μας. Και να σου πω κάτι, αλλού έπρεπε να είναι ο Γιώργης, πολύ πιο πάνω, πολύ ψηλότερα.

Τα "τρώει" η Ελλάδα τα παιδιά της;
Τα "τρώει" λέει, αλλά μερικά παιδιά, σαν και μένα, έχουνε πολλά κόκαλα, σκληρά κόκαλα και σπάνε τα δόντια τους.

Να πάμε λίγο στην ταινία. Ο τίτλος "Οι Ιππείς της Πύλου" πώς βγήκε;
Με την Πύλο έχω τις σχέσεις μου και τους δεσμούς μου. Είναι η μεγάλη μου αγάπη. Θυμάμαι από πιτσιρικάς που διάβαζα στον Όμηρο για την Πύλο ένιωθα πολύ ωραία. Έχει ένα μεγαλείο η Πύλος μέσα μου. Εδώ, στην Πύλο, έκανα και το πρώτο μου πλάνο στον κινηματογράφο, το 1971, σπουδαστής ακόμη, για μια ταινία του Κώστα Ζυρίνη.

Δική σου ταινία πότε πρωτόκανες;
Το 1985 έκανα απόπειρα να κάνω την πρώτη μου ταινία, η οποία όμως δε βγήκε ποτέ, γιατί δεν ολοκληρώθηκε. Δεν άφησα εγώ να βγει, γιατί τη μοντάρανε ερήμην μου, χωρίς να έχουμε γυρίσει το φινάλε, χωρίς να έχουμε γυρίσει 7-8 σκηνές. Τους είπα τότε: "Μάγκες, η ταινία δε θα βγει, γιατί θα σας κόψω τα πόδια".

Πώς την έλεγαν την ταινία;
Η ταινία είχε δύο ονόματα - σαν τις πουτάνες. Την είχα υποβάλει στο Κέντρο Κινηματογράφου ως "Όνειρο αριστερής νύχτας", ήταν μια σάτιρα, μια κριτική στην Αριστερά. Αργότερα, την έδωσα στο Κέντρο με τον τίτλο "Στα χνάρια της Γοργόνας". Αλλά, άσε, δε θέλω να μιλήσω γι' αυτό. Κάποτε θα το κάνω.

Πονάει;
Δεν πονάει καθόλου. Ίσα ίσα που θέλω να τους πω και ευχαριστώ. Πρώτα πρώτα, θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στους εχθρούς μου, μεγάλο ευχαριστώ διότι δε με σκοτώσανε και έγινα δυνατότερος. Μετά, θέλω να πω ένα μεγάλο ευ- χαριστώ στους φίλους μου και πιο πολύ στον Καπετάνιο, που μου έδωσε ό,τι όφειλε η Πολιτεία να μου δώσει. Άκου, φιλαράκι, ψωνάρα δεν είμαι, ξέρω τι κάνω και έχω πλήρη συνείδηση, γι' αυτό και κάνω μεγάλες σιωπές όταν δεν μπορώ να πω κάτι όπως το θέλω εγώ, όταν δεν είναι πρόσφορο το έδαφος και συνήθως δεν είναι ποτέ πρόσφορο, αφού δεν έχω λεφτά. Ποτέ δεν πήρα επιχορήγηση από κανέναν. Για να τους πικάρω που λες, έβαλα στη θεατρική παράσταση "Μέγας χορηγός: προφυλακτικά Πύρκαυλος" και μαζί με το εισιτήριο έδινα και ένα προφυλακτικά.

Νίκο, μίλησέ μου για τους "Ιππείς της Πύλου".
Είναι μια λαϊκή ελληνική ταινία, μια σάτιρα που δεν αφήνει λαμπόγυαλο όρθιο, με γέλιο, με περιερχόμενο, με σεβασμό στην ιστορία μας και τον πολιτισμό μας, με σεβασμό στον κόσμο. Οι "Ιππείς της Πύλου" είναι οι συνειδητοί πολίτες όπου γης, είναι οι εθελοντές, είναι οι κοινότητες. Οι εθελοντές ούτε ψωνάρες είναι ούτε βλαμμένοι είναι. Έχουν σπίτι, οικογένεια, παιδιά, νοιάζονται για το τι θα γίνει γύρω τους, δε λένε να τα κάνει όλα ο Δήμος, η Νομαρχία, το υπουργείο. Έχουνε συνείδηση για τον πλανήτη ολόκληρο, για το περιβάλλον, για τα πουλιά.

Η ταινία, όπως μου είπες, υμνεί τον εθελοντισμό. Καταγγέλλει κάποιους;
Δε χρειάζεται να καταγγείλει κανέναν, δεν είναι ηλίθιος ο κόσμος, το καταλαβαίνει. Εμείς θέλουμε να του δώσουμε μια νότα αισιοδοξίας, μια νότα χαράς, να γελάσει το χειλάκι του. Ρε φίλε, πληγώνομαι πολύ, δε βλέπεις τι γίνεται γύρω μας, χάσαμε το χαμόγελό μας, χάσαμε την παρεούλα μας, τα γλεντάκια μας, την ανθρωπιά μας.

Τι φταίει γι' αυτό;
Πώς να γλεντήσει ο άλλος, πώς να ερωτευτεί όταν τον κυνηγάνε 45 τράπεζες, έκανε βλέπεις τη μαλακία και μπήκε στο λούκι, τον οδηγήσανε βέβαια, από ανάγκη μπήκαν οι περισσότεροι. Έτσι είναι, αφού μας μάθανε να μη σκεπτόμαστε και να είμαστε μόνο καταναλωτικά όντα. Να σου πω, ρε φίλε, στεναχωριέμαι που βλέπω τον κόσμο να πηγαίνει σαν κοπάδι.

Τα κόμματα τι ρόλο παίζουν σ' αυτή την ιστορία;
Ποια κόμματα, κληρονομική δημοκρατία έχουμε, ρε φιλαράκι. Και να σου πω κάτι, σπαράζει η καρδιά μου βλέποντας τους παππούδες που πάνε μετά το μεσημέρι στις λαϊκές αγορές να πάρουν τέσσερα μήλα και τρία πορτοκάλια και κοιτάνε τον παραγωγό στα μάτια για να τους λυπηθεί. Κλαίω, ρε φίλε, να βλέπω αυτούς τους ανθρώπους που έχουνε πολεμήσει, που έχουν πεινάσει, που έχουνε μεγαλώσει παιδιά μέσα σε κακουχίες να γίνονται διακονιάρηδες. Από την άλλη, θέλω αυτόν τον παππού, το γέροντα, να του πάρω την μαγκούρα και να του χώσω μια στο κεφάλι. Πού πας, ρε φίλε, ποιον ψηφίζεις; Το δυνάστη σου, κουνήσου, ρε φίλε. Αυτά τα καταγγέλλω στην ταινία, με τον τρόπο μου βέβαια.

Η Αριστερά τι ρόλο παίζει σε όλα αυτά;
Αν ο Τσιπράκος κάνει καμιά κίνηση, κάτι μπορεί να γίνει. Έχω μια ελπίδα, από εκεί βλέπω μια ανάσα. Θα δείξει.

Κάποτε στην Ελλάδα οι πνευματικοί άνθρωποι, οι καλλιτέχνες παίζαν κάποιο ρόλο, είχαν μια φωνή, σήμερα γιατί σιωπούν;
Πώς να μιλήσουν αφού τους έχουνε μπουκώσει οι κάθε λογής Ζαχόπουλοι. Θα μου πεις, εμένα άμα με μπουκώνανε, θα μίλαγα; Φίλε, δε σταματάω και δεν μπουκώνομαι με τίποτα απ' όλους αυτούς, δεν κάνω διακονιά σε κανέναν. Αυτά που ζητάω τα δικαιούμαι. Είμαι φτωχός, το ξέρεις πολύ καλά και αν δεν ήταν ο Καπετάνιος, θα με είχε χώσει φυλακή το ΙΚΑ. Βέβαια, αν είχα πληρωθεί από τις περσινές και προπέρσινες παραστάσεις, δε θα είχα κανένα πρόβλημα.

Πώς ξεκίνησες να κάνεις την ταινία;
Στην παράσταση των "Κυνικών" είχα καλέσει όλους τους φίλους μου, το νομάρ χη, τον Μήτσο τον Δράκο και πολλούς άλλους. Με γράψανε κανονικά, κανείς δεν ήρθε. Τον Καπετάνιο τον είχα καλέσει, αν και δεν τον γνώριζα προσωπικά. Ένα βράδυ, αργοπορημένος και τρέχοντας φορτσάτος προς τα καμαρίνια, βλέπω έναν παππού με το τραγιασκάκι του, κρατώντας στο χέρι του ένα τριαντάφυλλο. Μου μίλησε ο άνθρωπος, εγώ στην αρχή δεν τον γνώρισα. Τέλος πάντων, τον ευχαρίστησα που ήρθε και φεύγοντας για το καμαρίνι, μου έδωσε το τριαντάφυλλο, που μέσα είχε και την κάρτα του. Τελειώνει η παράσταση και περιμένω να έρθει ο Καπετάνιος, δεν ήρθε, έφυγε ο άνθρωπος μετά την παράσταση. Ε, τον πήρα την άλλη μέρα να τον ευχαριστήσω που ήρθε και με τίμησε. Μου λέει επί λέξει: "Ρε μανάρι, τι ήταν αυτό που είδα χθες το βράδυ, αυτό πρέπει να το δουν όλοι οι Έλληνες και ειδικά τα Ελληνόπουλα". Του λέω "Καπετάνιε, με συγκινείς". Μου λέει: "Ποιος σε στηρίζει εσένα;". "Κανένας" του απαντάω. "Μα εσύ έχεις να πληρώσεις 16 άτομα" μου λέει (είχε μετρήσει ο άνθρωπος τα παιδιά του θιάσου). "Ε", του λέω, "κουτσά - στραβά τα καταφέρνω". Και τα κατάφερνα, ρε φίλε, μέχρι που κάποιος που με παρακάλεσε να τον πάρω στο θίασο, μου την έκανε με το ΙΚΑ. Πήγα να τρελαθώ, έβαλα να πουλήσω ένα σπιτάκι που είχα, αλλά και αυτό δε γίνεται από τη μια μέρα στην άλλη. Ώσπου οι μούσες το σφύριξαν στον Καπετάνιο και με ξελάσπωσε. "Ρε παιδάκι μου, τι θες να κάνεις", με ρωτάει ο καπετάνιος. "Καπετάνιε, να κάνουμε μια σειρά για τη Μεσσηνία στην τηλεόραση, να αναδείξουμε τα τραγούδια μας, τον πολιτισμό μας, τα τραγούδια μας, τα αρχαία μας". Μου λέει: "Κάνε ό,τι σε φωτίσει ο Θεός". Στο μεταξύ γνωρίστηκα με το γιο του καπετάνιου τον Χρήστο, ένα παιδί μάλαμα, με επίπεδο και κουλτούρα, που λατρεύει τον σινεμά. "Ρε συ, είναι πολύ ωραίο το σενάριο, δεν το κάνουμε ταινία", μου λέει ο Χρήστος, έτσι ξεκινήσαμε. Ρε φίλε, είχα ξεχάσει τον κινηματογράφο, ήταν απαγορευτικός για μένα λόγω χρημάτων. Από την άλλη μεριά, αν πήγαινα αυτό το σενάριο στο Κέντρο Κινηματογράφου, θα γελούσανε ακόμη εις βάρος μου, ακόμη και αν τους άρεσε, πάλι θα με γράφανε στ' αρx...τους. Έτσι, δεν τους έδωσα τη χαρά και την ικανοποίηση να μου πούνε όχι. Ρε φίλε, το γουστάρω το σινεμά, είναι η καψούρα μου. Μετά το "Ένας και ένας" έχω διαβάσει 43 σενάρια για να κάνω πρωταγωνιστικούς ρόλους σε 43 ταινίες. Είπα 43 φορές όχι. Χώρια την τηλεόραση, σε αυτούς έχω απαγορεύσει να μου φέρνουν να παίξω ηλίθια πράγματα.

Στην ταινία παίζουν πολύ σημαντικοί ηθοποιοί, πώς τα κατάφερες;
Έχω ευτυχήσει εδώ, φίλε. Όταν ξεκινήσαμε, με ρωτάει ο φίλος μου ο Κώστας ο Λαμπρόπουλος, που έχει αναλάβει την εκτέλεση παραγωγής, ποιοι θα παίξουνε. Του λέω ο Καφετζόπουλος, ο Κιμούλης, ο Λογοθέτης, ο Καμπερίδης, η Λεονάρδου, η Μπάρμπα, ο Σπυριδάκης, ο Τσιπίδης, ο Θεοδωρακόπουλος. Για να παίξουν αυτοί, μου λέει ο Κώστας, πρέπει να έχουμε εφτά φορές τον προϋπολογισμό της ταινίας, εγώ δεν παίρνω κανέναν απ' αυτούς. Του λέω, φτιάξε μου ένα καφεδάκι και δώσ' μου τα τηλέφωνά τους. Μέσα σε τρία τέταρτα είχα μιλήσει με όλους, όλοι μου είπαν "Καλόγερα, κοντά σου ό,τι πεις". Τους ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιάς μου.

Για πρωταγωνίστρια διάλεξες μια νέα ηθοποιό γιατί;
"Ρε φίλε, ήθελα να βρω μια Δημοκρατία (η πρωταγωνίστρια) που ή να έχει παράλληλη πορεία με την δικιά μου, πράγμα λιγουλάκι δύσκολο, ή να μην έχει παίξει καθόλου, να είναι παρθένα στο χώρο. Είδα πάνω από 70 κοπέλες, αλλά δεν έβρισκα αυτό που ήθελα. Πήγα να σταματήσω την ταινία γι' αυτό το λόγο. Δεν ήθελα να πάω σαν τον μπάρμπα μου που τον πήγε ο παππούλης μου να δει μια νύφη. Την είδαν, του άρεσε του μπάρμπα μου και κανονίσανε να πάνε σε 15 ημέρες να αρραβωνιάσουνε. Όμως, την ημέρα του αρραβώνα ο τσοπάνης έβγαλε την άλλη την κόρη, την κουτσή. "Ρε μπάρμπα Αντρέα", του λέει ο θείος μου, "την προηγούμενη φορά δεν κούτσαινε". "Σώπα, ρε παιδάκι μου, μιας και ήρθαμε πρέπει να πάρουμε μια απόφαση" (κατά πάσα πιθανότητα ο μπάρμπας με τον τσοπάνη εί- χαν συνεννοηθεί για να σπρώξουν την κουτσή). Άντε γεια μας, άντε γεια μας, ρε η ζωή είναι ωραία, τον μεθύσανε τον μπάρμπα και είπε το ναι και την πήρε τη θεία μου την Κατίγκω. Έτσι πήγα να την πάθω κι εγώ, να πάω με Δημοκρατία σαν την θεία μου την Κατίγκω. Θα με ενοχλούσε η ηθοποιός να κάνει τη Δημοκρατία και να την βλέπω στην τηλεόραση να κάνει διάφορες παπ...ς. Τελικά, εκεί που ήμουνα στο δίλημμα, βρέθηκε μια νέα ηθοποιός, η Ιουλία Καλογρίδη, πιστεύω ότι θα είναι η έκπληξη της ταινίας. Κάνει ντεμπούτο στον κινηματόγραφο και ελπίζω να τιμήσει το ρόλο της.

Στα γυρίσματα συμμετέχουν και πολλοί από τη Μεσσηνία.
Είναι συγκινητικό, ρε φίλε, και θέλω να ευχαριστήσω όλους αυτούς τους απλούς ανθρώπους. Στα γυρίσματα, στα γεφύρια στο Νιοχώρι του Μελιγαλά, πάνω από 1.000 άνθρωποι καθίσανε μέχρι τα μεσάνυ χτα, ενώ οι μισοί απ' αυτούς καθίσανε μέχρι το πρωί. Θέλω να ευχαριστήσω αυτούς τους ανθρώπους, καθώς και τη δήμαρ χο του Μελιγαλά Ελένη Αλειφέρη για τη βοήθειά της.

Στην ταινία όλα τα ονόματα είναι από την αρχαία Ελλάδα;
Είναι το χρέος μου, φιλαράκι. Εμένα παππούς μου είναι ο Αριστοφάνης, είναι ο Αισχύλος, είναι ο Μεγαλέξανδρος, είναι ο Κολοκοτρώνης, είναι ο Μανώλης ο Γλέζος. Τον Μανώλη τον φώναξα για να κάνει ένα πέρασμα, ένα συμβολικό ρολάκι, δεν τα κατάφερε όμως, δεν ήθελα κιόλας να τον κουράσω, να τον ζορίσω. Αλλά θέλω να του πω, Μανώλη, σ' ευχαριστώ για ό,τι μας άφησες, για ό,τι μας δίδαξες, για ό,τι μας έμαθες και για ό,τι έκανες για την πατρίδα.

Και βέβαια, δε θα μπορούσε να λείπει από την ταινία η φιγούρα του τρελού.
Έχω αδυναμία στους τρελούς, άμα με διώξουν από εδώ, θα πάω στις Ινδίες, όπου οι τρελοί είναι ιερά πρόσωπα. Ο τρελός της ταινίας είναι ένας συμβολικός ρόλος, τρέχει και πιστεύει μέσα στην τρέλα του ότι θα σώσει τον κόσμο, θα προστατέψει το δάσος. "Τι κάνεις εδώ" τον ρωτάει ο Τηλέμαχος (πρωταγωνιστής). Θα το κάψουν το δάσος, ποιος, ο Ιμπραήμ, έρχεται ο Ιμπραήμ, να μην ξεχάσετε να πάρετε νερό μαζί σας. Μας τα είχε πει ο Μιχάλης ο Κατσαρός, όμως οι Μεσσήνιοι τον ξέχασαν πλήρως. Του το χρωστάω εγώ, τον τραγουδάω μέσα στην ταινία, όπως τραγουδάω και τον Αλέξη Δαμιανό, τον Μάνο Λοΐζο και τον Κολοκοτρώνη.

Η μουσική στην ταινία είναι δική σου;
Ο Καραϊσκάκης μού τη σφύριξε στ' αυτί. Τα μισά λόγια είναι του Καραϊσκάκη, είναι η απάντηση που έδωσε όταν τον κατηγόρησαν πως μπαινοβγαίνει στους τούρκικους μαχαλάδες και τον είπανε προδότη. Το τραγούδι για τον Καραϊσκάκη θα το τραγουδήσει ο Ψαραντώνης πάνω στο Ιερό του Δία Ιθωμάτα, ενώ τα υπόλοιπα τραγούδια θα τα πουν οι μόνιμοι συνεργάτες μου, οι "Άποροι Άρχοντες" (Θέλμα Καραγιάννη, Πάνος Αντέλης, Πάνος Χούτρας, Πασχάλης Τσέρνας, Γιώργος Ταυρίδης). Α, να σου πω και το τελευταίο, έχω προσκαλέσει το μεγάλο Έλληνα ηθοποιό, τον Θανάση Βέγγο, να έρθει να παίξει στην ταινία ένα μικρό αλλά πολύ χαρακτηριστικό ρόλο, ελπίζω να τα καταφέρουμε. Να σημειώσουμε, τέλος, ότι διευθυντής Φωτογραφίας είναι ο Γιάννης Δρακουλαράκος, τον ήχο επιμελείται ο Μαρίνος Αθανασόπουλος, το σκηνικό η Στέλα Ράτσιου και τα κοστούμια η Μαρία Καραπούλιου.

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟΝ ΠΕΤΡΟ ΤΣΩΝΗ

Σειρές στις οποίες έχει παίξει:

Όλη η δόξα όλη η χάρη 1988|1988 ΕΤ2
Αγάπη της γάτας 1991|1991 MEGA
Βασίλης Ιάσων και Ντόκυ 1992|1992 ΑΝΤ1
Γκασταρμπάιτερ 1983|1983 ΕΡΤ
Ελλάς το μεγαλείο σου 2003|2003 ΑΝΤ1
Ερασιτέχνης άνθρωπος 1999|1999 ALPHA
Κόλπο γκρόσο 2001|2001 ALPHA
Μεθυσμένη πολιτεία 1980|1980 ΕΡΤ
Μικρές διαδρομές 1992|1992 ΕΤ1
Μινόρε της αυγής 1983|1983 ΕΡΤ
Μυστικά και λάθη 2003|2003 ALPHA
Ο Χριστός ξανασταυρώνεται 1975|1975 ΕΙΡΤ
Παραστρατημένοι (Οι) 1979|1979 ΕΡΤ
Ρεμπέτικο (1985) 1985|1985 ΕΡΤ
Στο κάμπινγκ 1989|1989 ΕΤ1
Στρας 1995|1995 ΑΝΤ1
Χαίρε Τάσο Καρατάσο 1985|1985 ΕΡΤ

Ταινίες στις οποίες έχει παίξει:

Άρπα κόλλα 1982
Ένας κι ένας 2000
Έρημος και μόνος για να μου φύγει ο πόνος 2006
Όνειρο αριστερής νύχτας 1987
Για πέντε διαμερίσματα και ένα μαγαζί 2004
Είμαι .... 1983
Εν πλω 1986
Θανάση σφίξε κι άλλο το ζωνάρι 1980
Θηλυκή εταιρεία 1999
Λούφα και παραλλαγή (1984) 1984
Μάθε παιδί μου γράμματα 1981
Ο φονιάς (1983) 1983
Ρεμπέτικο (1983) 1983
Το μυστικό του Νοέμβρη 2002


Πηγές flashmes.gr,retrodb.gr

Τετάρτη 7 Απριλίου 2010

ΕΛΛΗΝΙΚΟΝ ΘΑΥΜΑ 1922

ΕΛΛΗΝΙΚΟΝ ΘΑΥΜΑ 1922

Image and video hosting by TinyPic

Image and video hosting by TinyPic

Χρονιά Παραγωγής:
1922

Σκηνοθέτης:
ΓΑΖΙΑΔΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ

Σενάριο:
ΤΖΕΛΕΠΗΣ, ΑΡΑΒΑΝΤΙΝΟΣ Δ.

Δ/ντής Φωτογραφίας:
ΓΑΖΙΑΔΗΣ ΜΙΧΑΛΗΣ

Είδος:
ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ

Παραγωγός:
ΓΑΖΙΑΔΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ

Χρώμα:
Α/Μ

Σύνοψη της υπόθεσης:
Πρώτη ταινία του Δημήτρη Γαζιάδη που ήρθε απ’ την Κωνσταντινούπολη στην Αθήνα,
προσκαλεσμένος από την ελληνική κυβέρνηση, φέρνοντας μαζί του μηχανήματα για
την ψυχαγωγία των στρατιωτών. Πρόκειται για ένα ντοκιμαντέρ με εικόνες από
τη Μικρασιατική Εκστρατεία, που γυρίστηκε για λογαριασμό της κυβέρνησης,
σκηνές που κινηματογραφήθηκαν με τη συνεργασία του Γιώργου Προκοπίου.



ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΟΡΝ

Image and video hosting by TinyPic

Ο Δημήτρης Χορν γεννήθηκε το 1921 στην Αθήνα , κυριολεκτικά μέσα στο θέατρο, μιας και ήταν γιος του πολύ γνωστού θεατρικού συγγραφέα, Παντελή Χορν. Ενα μεσημέρι του 1937, καθώς η οικογένεια Χορν έτρωγε στο σπίτι, ο πατέρας του (ο συγγραφέας Παντελής Χορν) θυμήθηκε ότι εκείνο το απόγευμα είχε συνεδρίαση με την επιτροπή της δραματικής σχολής του Εθνικού Θεάτρου - εξαιτίας της οποίας θα έχανε και τον προσφιλή του απογευματινό ύπνο. «Ποια δραματική σχολή;» ρώτησε ο Δημήτρης Χορν. Αυτό ήταν: Η απάντηση τον οδήγησε κατ' ευθείαν στη Δραματική του Εθνικού («Βγήκα στο θέατρο χωρίς να το σκεφθώ» θα πει αργότερα «γιατί βαριόμουν το Πανεπιστήμιο»). Αν και η προθεσμία για τις αιτήσεις είχε λήξει, έκαναν μιαν εξαίρεση «στον γιο του Παντελή Χορν». Ως την επομένη που ήταν οι εξετάσεις, έμαθε τους «Μοιραίους» του Βάρναλη και ένα απόσπασμα από τον «Πραματευτή» του Γρυπάρη. «Δεν ξέρεις πόσο μας δρόσισες...» του είπε ο Αιμίλιος Βεάκης που συμμετείχε στην επιτροπή. Και έτσι ο Δημήτρης Χορν μπήκε στη Σχολή του Εθνικού. Εκτός από τον Βεάκη, δάσκαλοί του ήταν ο Παπαγεωργίου, ο Μουζενίδης και κυρίως ο Ροντήρης, στον οποίο χρωστούσε, όπως έλεγε, τον φανατισμό του για το θέατρο.

Η σχέση του όμως με το σανίδι μετρούσε πολλά χρόνια αφού, λόγω του πατέρα του, συνήθιζε να συχνάζει στα παρασκήνια. Η νονά του, η Κυβέλη, τον έβγαλε για πρώτη φορά στη σκηνή σε ηλικία μόλις οκτώ μηνών (στην αγκαλιά της), στο έργο του πατέρα του «Γειτόνισσες». Ακολούθησαν και άλλες παρόμοιες συμμετοχές σε παραστάσεις, προτού ανεβεί στο σανίδι ως επαγγελματίας πλέον ηθοποιός, το καλοκαίρι του 1940 στη «Νυχτερίδα του Στράους, με το Εθνικό στη Θεσσαλονίκη.
Με τη δεύτερη εμφάνισή του, στον «Βοκκάκιο» του Σουπέ, το 1941, πήρε την πρώτη του κριτική. «Ο νέος κ. Χορν στο ρόλο του πρίγκηπος Πέτρου εφάνηκε καλός ηθοποιός...» έγραψε ο Ιω. Ψαρούδας στο «Ελεύθερο Βήμα» (31.1.1941). Εναν χρόνο αργότερα, ο Αχιλλέας Μαμάκης έγραφε στα «Αθηναϊκά Νέα», με αφορμή τη συμμετοχή του στο «Ταξίδι του γάμου», ότι «υπήρξε σωστή αποκάλυψις. Το μουσικόν θέατρο βρίσκει σε αυτόν έναν λαμπρό μπριλάντε... δείχνει ότι έχει πλούσιο και πολύμορφο ταλέντο». Διαβάζοντας τις κριτικές που συνόδευσαν τα πρώτα χρόνια της πορείας του, εύκολα γίνεται αντιληπτό ότι ξεχώρισε από την αρχή. Είχε, όπως αποδείχθηκε, το χάρισμα του πρωταγωνιστή. Το 1942 έκανε τον πρώτο του γάμο - παντρεύτηκε τη Ρίτα Φιλίππου.

Το 1944 ίδρυσε θίασο με τη Μαίρη Αρώνη - είχαν προηγηθεί συνεργασίες με τον θίασο της Κοτοπούλη και με την κυρία Κατερίνα Ανδρεάδη. Ακολούθησε ο θίασος Μανωλίδου - Αρώνη - Χορν, η επιστροφή του στο Βασιλικό Θέατρο επί Ροντήρη, οι συνεργασίες του με τη Μελίνα Μερκούρη («Το Πορτραίτο του Ντόριαν Γκρέι», «Το τραγούδι της κούνιας»), ο θίασος με τους Ελλη Λαμπέτη και Γιώργο Παππά ή τον Κώστα Μουσούρη. Από το 1956 ως το 1960 ο Δημήτρης Χορν και η Ελλη Λαμπέτη έγιναν το δημοφιλέστερο (ίσως) θεατρικό ζευγάρι στην ιστορία του ελληνικού θεάτρου, ανεβάζοντας σειρά έργων στο «Κεντρικόν». Ηταν τότε που εκτός από τη μεγάλη θεατρική επιτυχία, οι δυο τους μοιράζονταν και μια έντονη προσωπική σχέση, η οποία περνούσε και μέσα από τους ρόλους τους. Εχουν, δε, προηγηθεί οι τρεις ταινίες που έκαναν μαζί (1953-1956): «Κυριακάτικο Ξύπνημα», «Η κάλπικη λίρα», «Το κορίτσι με τα μαύρα». Οταν η Λαμπέτη έφυγε για την Αμερική, εκείνος συνέχισε μόνος του στο «Κεντρικόν» και στη συνέχεια στο ελεύθερο θέατρο, πάντοτε με δικό του θίασο. Ενδιάμεσα έπαιξε και πάλι στο Εθνικό (το 1964 και ύστερα επί διευθύνσεως Αλέξη Μινωτή), ενώ το 1968 αποχώρησε οριστικά από την πρώτη σκηνή της χώρας και συνέχισε την πορεία του, παίζοντας συνεχώς, με εξαίρεση κάποια διαλείμματα για ταξίδια με τη δεύτερη γυναίκα του, την Αννα Γουλανδρή (είχαν παντρευτεί το 1967). Με το «Σλουθ» που μοιράστηκε με τον Αλέκο Αλεξανδράκη, το 1970, σύσσωμη η κριτική υποκλίθηκε στο μεγάλο ταλέντο του.

Το τρακ, πάντως, δεν έπαψε ποτέ να τον ακολουθεί. Ο ίδιος έλεγε ότι ντρεπόταν και φοβόταν την έκθεσή του στο κοινό. Ως το τέλος. Γι' αυτό και συνήθιζε να διηγείται ένα σχετικό ανέκδοτο: Μια εκκολαπτόμενη ηθοποιός αναρωτιέται γιατί η καθιερωμένη γαλλίδα πρωταγωνίστρια Ρεζάν έχει τόσο πολύ τρακ πριν από την πρεμιέρα της, ενώ εκείνη δεν έχει καθόλου. «Δεν πειράζει, παιδί μου, της αποκρίθηκε η Ρεζάν. Το τρακ έρχεται μαζί με το ταλέντο...». Και ο Δημήτρης Χορν διέθετε μπόλικο ταλέντο, αν και ορισμένοι τον μέμφονταν γιατί το σπατάλησε σε ελαφρείς ρόλους, σε ρόλους χαριτωμένων τύπων και δεν αφιερώθηκε στους ήρωες του δραματικού και του τραγικού ρεπερτορίου, γιατί δεν έπαιξε ποτέ τραγωδία. Ερμήνευσε, ωστόσο, μια σειρά από ρόλους κλασικών και νεοκλασικών δραματουργών, ξεκινώντας από τον Σαίξπηρ.

«Ο κοινός, καλός ηθοποιός, αποδίδει τον ρόλο του. Ο σπουδαίος - και γι' αυτό σπάνιος - ηθοποιός τον βαθαίνει, τον πλαταίνει, τον πλουταίνει. Ο καλός ηθοποιός είναι εκτελεστής - ο κάλλιστος είναι συνδημιουργός. Κι αυτή η συν-δημιουργία, αυτή η αναδημιουργία δεν είναι λιγότερο επώδυνη από την αρχική και πρωτότυπη, συνοδεύεται από ατέλειωτα ερωτήματα, από στρατούς αμφιβολίες, από αλυσίδες βασανισμούς (....). Ετσι κι ο Δημήτρης Χορν. Αδιάκοπα αυτοελέγχεται, αυτοβασανιζόμενος, αυτοκατηγορούμενος, αυτοσαρκαζόμενος» έγραφε ο Μάριος Πλωρίτης στο «Κατευόδιο στον Δημήτρη Χορν» («Το Βήμα», 25.1.1998).

Πέρα από καλός και ταλαντούχος ηθοποιός, πέρα από χαρισματικός και πληθωρικός άνθρωπος, με έντονο χιούμορ και πηγαία διάθεση αυτοσαρκασμού, χαριτωμένος και γοητευτικός συγχρόνως, ή μήπως για όλα αυτά μαζί, ο Δημήτρης Χορν άφησε πίσω του έναν μύθο. Αυτός ο μύθος τον ακολουθεί δέκα χρόνια μετά τον θάνατό του, τον συστήνει στις γενιές που δεν τον έζησαν, που δεν τον είδαν να παίζει, στις γενιές που θα 'ρθουν. Ανήκει στους λίγους εκείνους τυχερούς της ζωής και της τέχνης που έσπασαν τα όρια που θέτει το επάγγελμά τους, που πήγαν πέρα από την κριτική για την υποκριτική τους, που δεν περιορίστηκαν στον έπαινο για τη σκηνική τους απόδοση. Ο Χορν μετέδιδε τη χαρά της ζωής, συνδυασμένη με ποιότητα, υψηλό γούστο και καλαισθησία. Ηταν κάπου ανάμεσα στον Φάουστ, έτσι όπως τον υποδύθηκε στο «Αλίμονο στους νέους», στον Κλέωνα τού «Μια ζωή την έχουμε», στον Παύλο της «Κάλπικης Λίρας» που ήθελε να ζωγραφίσει το «σ' αγαπώ»... της Ελλης Λαμπέτη.

Ο Χορν είναι ο ηθοποιός που έδωσε υπόσταση στα μπουλβάρ και στις κομεντί, που δεν χρειάστηκε να ερμηνεύσει Οιδίποδα για να πάρει τη θέση του στην Πινακοθήκη των Ελλήνων Ηθοποιών, που κάθε του παράσταση είχε ενδιαφέρον πρωτίστως για τον ίδιο - και όχι για το έργο που επέλεγε. Ο Τάκης, όπως τον αποκαλούσαν οι φίλοι του, ήταν μέλος μιας επίλεκτης συντροφιάς του πνεύματος, της τέχνης και της κοινωνικοπολιτικής ζωής του τόπου και μοιραζόταν μαζί τους σκέψεις, απόψεις και... ανέκδοτα.

Γι' αυτό και με ό,τι καταπιάστηκε, δεν πέρασε απαρατήρητος: Ούτε όταν έκανε θέατρο στο ραδιόφωνο ούτε όταν έγινε, μετά τη Μεταπολίτευση, ο πρώτος διευθυντής της Ελληνικής Ραδιοφωνίας - Τηλεόρασης - και ας παραιτήθηκε τον Δεκέμβριο της ίδιας χρονιάς. Ούτε όταν ανέβηκε στη σκηνή του Μεγάρου Αθηνών για να αφηγηθεί τον «Πέτρο και τον Λύκο». Και όσα τραγούδια είπε, δύσκολα τα ακούει κανείς με άλλη φωνή. Ηθοποιός σημαίνει φως...
Ξακουστή η ραδιοφωνική εκπομπή του με τίτλο "Ο Ταχυδρόμος Έφτασε". Με μια σουρεαλιστική ειρωνεία στη φωνή του, διάβαζε φανταστικά γράμματα ακροατών, σε κείμενα του Κώστα Πρετεντέρη. Ο Δημήτρης Χορν "άφησε" και δεκάδες μαγνητοφωνήσεις θεατρικών έργων.Πέθανε το 1998.





Πηγές cinemainfo.gr,tovima.gr,el.wikipedia.org

Τρίτη 6 Απριλίου 2010

ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ

Image and video hosting by TinyPic
Eνας από τους πιο αγαπητούς καρατερίστες του ελληνικού σινεμά και του θεάτρου, καθιερωμένος κυρίως σε ρόλους του σκληρού και αδίστακτου, ο Στέφανος Στρατηγός, πέθανε στις 6/4/2006,στον Eρυθρό Σταυρό από λοίμωξη του αναπνευστικού, στα 83 του χρόνια.Σήμερα κλείνουμε 4 χρόνια χωρίς αυτόν τον εξαίσιο άνθρωπο.

Mέλος θεατρικής οικογένειας, με γονείς ηθοποιούς, όπως ήταν και οι αδερφές του, έκανε ντεμπούτο στο θίασο του πατέρα του γνωρίζοντας από νωρίς τη ζωή των μπουλουκιών. Kωμωδίες, δράματα, οπερέτες, επιθεωρήσεις «έπαιξε σε όλα» όπως είχε διηγηθεί η αδερφή του Aλέκα, στη Σπεράντζα Bρανά, μαζί και διάφορα χαριτωμένα περιστατικά από τα οικογενειακά ανεβάσματα. Oπως τότε που συμμετείχαν, παιδιά ακόμη, στον «Kουρσάρο» με τον πατέρα τους στον πρωταγωνιστικό ρόλο. Tα δύο αδέρφια από την κούραση κοιμήθηκαν στη σκηνή, την ώρα του τεράστιου μονολόγου του πατέρα τους. «Aστραψαν οι ουρανοί», βροντοφώναζε εκείνος για να τους ξυπνήσει. «Tι έγινε ρε μπαμπά, έπεσε κεραυνός;» είπαν και τα δυο με μια φωνή, καταστρέφοντας όπως ήταν φυσικό την παράσταση.

O ηθοποιός που αγαπούσε ιδιαίτερα το διάβασμα, ήταν ιδιαίτερα μοναχικός, περιγράφουν όσοι τον γνώριζαν καλά. Δυστυχώς η υγεία του κλονίστηκε με τον θάνατο της αδερφής του, Στέλλας, έξι μήνες πριν τον θάνατό του, με την οποία ήταν στενά δεμένος. Eκτοτε τον φρόντιζε η Pένα, η μόνη από τα τέσσερα αδέρφια που απέφυγε τη σκηνή.

H πρώτη του εμφάνιση εκτός μπουλουκιών ήταν με τον θίασο του Λογοθετίδη στο έργο «Eνας απρόσκλητος μουσαφίρης», «Tρωικός πόλεμος», «H Pένα εξώκειλε», «Σάντα Tσικίτα», «Kυρίος του Mαξίμ» κ.ά. Συνεργάστηκε μεταξύ άλλων, με τους θιάσους: Xορν-Λαμπέτη («Bροχοποιός», «Aριστοκρατικός δρόμος»), Hλιόπουλου (Eξοχικόν κέντρον ο Ερως», «Δεσποινίς Bαγόνι»), Bέμπο (Στουρνάρα 288», «Ανθρωποι και παλιάνθρωποι»), Xατζίσκου, Σαμαρτζή, ενώ από το 1963 στη δική του πια επιχείρηση με την τότε συζυγό του Γκέλυ Mαυροπούλου, ανέβασε τα «Kόκκινα φανάρια», «Xρυσή μου Pουθ», «Aνυπόμονη καρδιά», «Διαζύγιο αλά ρωσικά» κ.ά.Στην πολύχρονη καριέρα του δούλεψε ακόμη με τους: N. Ξανθόπουλο («Tο κορίτσι με το κορδελάκι» του N. Περγιάλη), Eλ. Aνουσάκη., Γ. Γκιωνάκη, Γ. Φούντα, M. Bούρτση, Θ. Bέγγο, ενώ η τελευταία του εμφάνιση έγινε στα μέσα της δεκαετίας του ’80. Στον κινηματογράφο έπαιξε σε περισσότερες από 85 ταινίες όπως: «Mπροστά στον Θεό», «Tο κορίτσι του λιμανιού», «Φυντανάκι» κ.ά., τέσσερις από τις οποίες σκηνοθέτησε ο ίδιος, ενώ από τις τελευταίες του δουλειές ήταν «O άνθρωπος με το γαρύφαλλο» του N. Tζήμα και η «Aναμέτρηση» του Γ. Kαρυπίδη το 1982,Ο Τζώνυς Κελν κυρία μου του 1991 κλπ.

Σύζυγός του υπήρξε και η Mαρία Πανταζή.

Σειρές στις οποίες έχει παίξει:

Ανατολικός άνεμος 1992|1992 ΑΝΤ1
Ζητείται μικρός 1992|1992
Κούρσα του θανάτου 1982|1982 ΕΡΤ
Μάνα 1981|1981 ΕΡΤ
Ποιος είναι ο ένοχος 1973|1973 ΥΕΝΕΔ
Πρώτη γραμμή (Η) 1971|1971 ΕΙΡΤ

Ταινίες στις οποίες έχει παίξει:

Άγιος Νεκτάριος ο προστάτης των φτωχών 1969
Άδικη κατάρα 1967
Έγκλημα στο Κολωνάκι 1959
Αγάπη και θύελλα 1961
Αγάπησα έναν προδότη 1969
Απαγωγή 1964
Αποστολή θανάτου 1968
Από τα Ιεροσόλυμα με αγάπη 1967
Απόκληροι της κοινωνίας 1965
Αστέρω 1959
Για δυο ρόγες σταφύλι 1956
Για μια χούφτα τουρίστριες 1971
Για την αγάπη μιας ορφανής 1960
Για την τιμή και τον έρωτα 1969
Δελησταύρου και υιός 1957
Δεν μπορούν να μας χωρίσουν 1965
Δεσποινίς ετών τριάντα εννέα 1954
Είναι μεγάλος ο καημός 1964
Επικίνδυνο παιχνίδι 1982
Εταιρεία θαυμάτων 1962
Η Οδύσσεια ενός ξεριζωμένου 1969
Η θεία από το Σικάγο 1957
Η κόρη της Πενταγιώτισσας 1967
Η παραστρατημένη 1966
Η σφραγίδα του Θεού 1969
Θα κάνω πέτρα την καρδιά μου 1968
Κάθαρμα 1963
Κάθε λιμάνι και καημός 1964
Κατά λάθος μπαμπάς 1957
Κατάρα είναι ο χωρισμός 1967
Καταδικασμένη και από το παιδί της 1955
Κατατρεγμένοι της μοίρας 1964
Κατηγορώ την κοινωνία 1966
Κατηγορώ το κορμί μου 1969
Κατρακύλισμα 1955
Κρυστάλλω 1959
Λάλα το Λαλάκη 1967
Λιτανεία των ηρώων 1970
Μαγική πόλη 1955
Μαρία η Πενταγιώτισσα 1957
Μηδέν πέντε 1958
Μπροστά στο θεό 1953
Ο Αλή πασάς και η κυρα-Φροσύνη 1959
Ο Τζώνυς Κελν κυρία μου 1991
Ο αετός των σκλαβωμένων 1970
Ο ατσίδας 1961
Ο δρόμος με τα κόκκινα φώτα 1963
Ο ζεστός μήνας Αύγουστος 1966
Ο κατατρεγμένος 1966
Ο προδότης 1967
Ο προδότης πρέπει να πεθάνει 1970
Ο πρωταθλητής 1987
Ο τελευταίος των κομιτατζήδων 1970
Ο τσακιτζής 1960
ΟΧΙ 1969
Οι Γερμανοί ξανάρχονται 1948
Οι Σουλιώτες 1972
Οι πολεμιστές της ειρήνης 1973
Οι τελευταίοι του Ρούπελ 1971
Παπαφλέσσας 1971
Πρέπει να ζήσεις αγάπη μου 1965
Προδομένη 1965
Πρωτευουσιάνικες περιπέτειες 1956
Σάντα Τσικίτα 1953
Στα σύνορα της προδοσίας 1968
Στη μάχη της Κρήτης 1970
Στο κατώφλι της αμαρτίας 1961
Συννεφιασμένοι ορίζοντες 1968
Συντρίμμια τα όνειρα μας 1967
Τα παλιόπαιδα 1963
Τα ψίχουλα του κόσμου 1967
Ταπεινός και καταφρονεμένος 1968
Τι κι αν γεννήθηκα φτωχός 1967
Το αμαξάκι 1957
Το κορίτσι με τα μαύρα 1956
Το κορίτσι της ταβέρνας 1952
Το κόκκινο τραίνο 1982
Το μυστικό μιας μητέρας 1966
Το παιδί της πιάτσας 1961
Το φιντανάκι 1955
Υπερήφανοι αετοί 1971
Φίλησε με πριν φύγεις για πάντα 1969
Φλογέρα και αίμα 1961
Χαϊδάρι ώρα 03.30 αποδράσατε 1967
Χώμα και αίμα 1967
Ως την τελευταία στιγμή 1972

Βιντεοταινίες στις οποίες έχει παίξει:

Μια μέρα νωρίτερα 1984
Χαμένοι στο Μανχάταν 198?
Χαρτοπαίκτης (Ο) 1986

Πηγές retrodb.gr,kathimerini.gr


Ελληνικός Κινηματογράφος

Image and video hosting by TinyPic

Image and video hosting by TinyPic

Ο Ελληνικός κινηματογράφος άρχισε στις πρώτες δεκαετίες του 20ου αιώνα, με μικρό αριθμό ταινιών μέχρι το 1940 (κάπου στις 35). Η άνθησή του άρχισε μετά τον Β' παγκόσμιο πόλεμο, με 4-7 ταινίες το χρόνο μέχρι το 1950 και σταδιακά η παραγωγή αυξήθηκε μέχρι τις 60 ταινίες το 1960. Η χρυσή εποχή του ελληνικού κινηματογράφου ήταν από το 1960 μέχρι το 1973 φτάνοντας μέχρι τις 97 ταινίες το χρόνο (με μέσο όρο 80 ταινίες το χρόνο). Από το 1974 μέχρι σήμερα η παραγωγή κυμαίνεται σε πολύ μικρότερα επίπεδα από 10 ταινίες μέχρι 40 ταινίες το χρόνο.

Η πρώτη περίοδος

* 1906. Η ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου αρχίζει το 1906 αν και συχνά αναφέρεται και ως έτος αρχής του το 1914. Το 1906 κινηματογραφείται μια μικρού μήκους ταινία των Ολυμπιακών αγώνων που διεξάχθηκαν τότε. Επρόκειτο για ταινία γυρισμένη με απλά τεχνικά μέσα, ωστόσο δεν έλειπαν και ορισμένα στοιχειώδη καλλιτεχνικά γνωρίσματα.
* Ένα χρόνο αργότερα το1907 έγινε μια ακόμη ταινία του είδους αυτού που παρουσίαζε τον εορτασμό της ελληνικής Εθνικής επετείου. Στα επόμενα τρία χρόνια, δεν σημειώνεται καμία άλλη ελληνική ταινία.
* Το 1911 όμως, ο Κώστας Μπαχατώρης, παρουσίασε στην οθόνη, το κωμειδύλλιο του Περισιάδη Γκόλφω, που γνώρισε στο θέατρο μεγάλη επιτυχία. Οπερατέρ της ταινίας ήταν ο Ιταλός Μαρτέλι και πρωταγωνίστρια η βεντέτα του θεάτρου της εποχής Ολυμπία Δαμάσκου. Είχε μήκος δύο χιλιάδες μέτρα, διαρκούσε δηλαδή περίπου μια ώρα και δέκα λεπτά, και γυρίστηκε εξ ολοκλήρου σ' ένα φωτογραφικό στούντιο. Η ταινία είχε πολλά ελαττώματα και λάθη αλλά ο κόσμος την υποδέχθηκε με ενθουσιασμό, πράγμα που παρακίνησε πολλούς να μιμηθούν τον Μπαχατώρη.
* Το 1912 ιδρύθηκε η πρώτη κινηματογραφική εταιρία, η Αθηνά Φιλμ και η πρώτη της ταινία ήταν ένα μικρό ντοκιμαντέρ γύρω από τη ζωή των νεαρών Ελλήνων πριγκίπων. Ύστερα από αυτό γυρίστηκε μία άλλη ταινία μήκους χιλίων μέτρων με τίτλο Η τύχη της Μαρούλας, που αποτελούσε την πρώτη ελληνική ταινία με αξιώσεις στοιχειώδους καλλιτεχνικού και τεχνικού επιπέδου.
* Το 1913, η ίδια εταιρία παρουσίασε μία σειρά μικρών κωμωδιών τύπου μπουρλέσκ, με πρωταγωνιστή το δημοφιλή κωμικό Δημητρακόπουλο. Η επιτυχία των κωμωδιών αυτών ήταν πολύ μεγάλη και τον επόμενο χρόνο, ο Λεπενιώτης γύρισε στον ίδιο τύπο την ταινία Ο Βιλλάρ στα μπάνια του Φαλήρου.
* Το 1916 ιδρύθηκε μία δεύτερη κινηματογραφική εταιρία, η Άστυ Φιλμς, που τον ίδιο χρόνο παρουσίασε την κωμωδία με τίτλο Η προίκα της Αννούλας. Ακολούθησαν τα χρόνια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, που σταμάτησαν μέχρι το 1920 την εξέλιξη του ελληνικού κινηματογράφου. Την εποχή αυτή ο Αχιλλέας Μαδράς και οι αδελφοί Γαζιάδη επεχείρησαν να γυρίσουν μερικά ντοκιμαντέρ* 1920. Στην ίδια περίοδο έγιναν και τα πολεμικά ντοκιμαντέρ του Γιώργου Προκοπίου. Στα μικρά αυτά φιλμ, που αποτελούν και τα μόνα κινηματογραφικά ντοκουμέντα που έχουμε από το Μικρασιατικό Πόλεμο, ο Προκοπίου αναδείχτηκε ως γνήσιος καλλιτέχνης. Παρά τα πρωτόγονα μηχανικά μέσα, πέτυχε υψηλού επιπέδου φωτογραφία, καταπληκτική κίνηση του φακού και ρεαλιστική εικόνα.
* Το 1921 ο Γαζιάδης παρουσίασε την ταινία Ελληνικό θαύμα, όπου χρησιμοποίησε Ρώσους ηθοποιούς.
* Το 1924 γυρίστηκαν μερικές σύντομες ταινίες, στις οποίες πρωταγωνιστούσε ο κωμικός Μιχαήλ Μιχαήλ. Ένα χρόνο αργότερα η Άστυ Φιλμς έδωσε τη δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία της που προξένησε εξαιρετική εντύπωση, παρά το γεγονός ότι οι περισσότεροι ηθοποιοί της ήταν άγνωστοι ερασιτέχνες. Ο τίτλος της ήταν Το απόπαιδο. Τον ίδιο χρόνο, ο Μιχαήλ Μιχαήλ παρουσίασε τις κωμωδίες του Οι γάμοι της Κοντσίτας και η Απαγωγή της Μάρως, δύο μικρού μήκους ταινίες που γυρίστηκαν από μια καινούρια ελληνοαγγλική εταιρία παραγωγής.
* Το 1926 δημιουργείται από τους αδελφούς Γαζιάδη μια νέα εταιρία, η Νταγκ Φιλμς. Ο Δημήτρης Γαζιάδης είχε σπουδάσει κινηματογραφία στο Μόναχο και ήταν συγχρόνως οπερατέρ, σκηνοθέτης και φωτογράφος.
* 1927 Η Νταγκ Φιλμς παρουσιάζει τη πρώτη ταινία της που ήταν το Έρως και κύματα, που αποτέλεσε σταθμό για τον ελληνικό κινηματογράφο, ο οποίος έκτοτε πραγματοποίησε αλματώδη εξέλιξη.

Ηχητικός κινηματογράφος

* Το 1930 η Νταγκ Φιλμς παρουσίασε μια νέα σειρά από ταινίες, που τα σενάριά τους έγραψαν γνωστοί συγγραφείς και ο πρωταγωνιστές τους είχαν επιλεγεί από τους καλύτερους ηθοποιούς του Βασιλικού θεάτρου. Τότε όμως είχε παρέλθει η εποχή του βωβού κινηματογράφου και το κοινό υποδεχόταν με ενθουσιασμό τον ηχητικό κινηματογράφο. Την περίοδο αυτή η Νταγκ Φιλμς παρουσίασε την οπερέτα του Χατζηαποστόλου Οι απάχηδες των Αθηνών, με πρωταγωνιστή τον τενόρο της Λυρικής σκηνής Πέτρο Επιτροπάκη και πρωταγωνίστρια τη Μαίρη Σαγκάνου, που ήταν από τις πρώτες καλλιτέχνιδες του Βασιλικού θεάτρου. Η ταινία αυτή γνώρισε σημαντική επιτυχία και παρακίνησε την Νταγκ Φιλμς να γυρίσει τη δεύτερη σημαντική ομιλούσα ταινία της, που είχε τίτλο Φίλησέ με Μαρίτσα. Η ταινία αυτή, παρά το γεγονός ότι βρήκε πολύ καλή υποδοχή από το κοινό, ήταν και η τελευταία της Νταγκ Φιλμς. Αμέσως μετά διαλύθηκε, αδυνατώντας να προσαρμόσει τις εργαστηριακές της εγκαταστάσεις στις απαιτήσεις του ομιλούντος κινηματογράφου, που είχε πια καθιερωθεί. Την ίδια περίοδο στο μεταξύ ιδρύθηκαν άλλες πιο συγχρονισμένες εταιρίες όπως η Ηρώ Φιλμς, η Ακρόπολις Φιλμς και άλλες. Η δεύτερη παρουσίασε μία σειρά μικρές κωμωδίες με πρωταγωνιστή τον Κίμωνα Σπαθόπουλο, έναν πολύ καλό μιμητή του Σαρλώ. Τον ίδιο χρόνο 1930, ο Ορέστης Λάσκος, δόκιμος σαν νεοέλληνας ποιητής, στράφηκε προς τον κινηματογράφο και γύρισε το Δάφνις και Χλόη, που θεωρείται η πρώτη ρεαλιστική ελληνική ταινία.
* Στην επομένη δεκαετία, αν και δημιουργήθηκαν αρκετές νέες εταιρίες, όπως η Τέλεγκαν, ο Φοίβος κ.ά., ο ελληνικός κινηματογράφος περιορίσθηκε αποκλειστικά στα μικρά ντοκιμαντέρ και τις ταινίες επικαίρων. Οι Έλληνες κινηματογραφιστές χρησιμοποίησαν αυτόν τον χρόνο για να προσαρμόσουν τα στούντιο τους στις ανάγκες του ομιλούντος κινηματογράφου. Πρώτος ο Ν. Δαδήρας, που είχε ιδρύσει παλαιότερα την Ολύμπια Φιλμς, έκανε μια προσπάθεια για να παρουσιάσει την πρώτη ολοκληρωμένη ομιλούσα ταινία, τον Αγαπητικό της Βοσκοπούλας. Ο συγχρονισμός όμως του ήχου και της εικόνας έγινε στη Γαλλία και την Αμερική. Η προσπάθεια αυτή τελικά απέτυχε ενώ το ίδιο συνέβη και με τη δεύτερη ταινία, Η δεσποινίς δικηγόρος, που ο συγχρονισμός της έγινε στην Αυστρία. Μόλις το 1939 παρουσιάζεται μια ικανοποιητική ελληνική ταινία στον τομέα του ομιλούντος, που γυρίστηκε από το Φίνο. Ήταν το Τραγούδι του χωρισμού, με πρωταγωνιστή το Λάμπρο Κωνσταντάρα, τον Αλέκο Λειβαδίτη, τη Λίντα Μιράντα και την Ευτυχία Δανίκα. Η ταινία αυτή ήταν και το πρώτο ελληνικό έργο που γυρίστηκε με συγχρονισμένα μηχανήματα εικόνας και ήχου.

Παρατηρήσεις

Στο σημείο αυτό τελειώνει η πρώτη περίοδος (του βωβού κινηματογράφου) και αρχίζει η αποκλειστική και συστηματική παραγωγή ταινιών του ομιλούντος. Δεν έχει βέβαια να παρουσιάσει ταινίες εντυπωσιακές από πλευράς τέχνης, εκτός από τα ντοκιμαντέρ του Προκοπίου και το Δάφνις και Χλόη του Λάσκου, για το οποίο έγινε και κάποια σχετική συζήτηση στην Ευρώπη, όπου κίνησε την περιέργεια και το ενδιαφέρον.
Ο ελληνικός κινηματογράφος, στην πρώτη εποχή του, πορεύεται με πανάρχαια, ακατάλληλα τεχνικά μέσα και κινείται σε περιορισμένα οικονομικά περιθώρια. Εκτός από αυτό, χρησιμοποιεί ηθοποιούς του θεάτρου, χωρίς καμιά ιδιαίτερη ειδίκευση και εξοικείωση στον κινηματογραφικό φακό, που απαιτεί βέβαια εντελώς διαφορετική τεχνική. Παρόλα αυτά, είναι αξιοσημείωτη η υποστήριξη με την οποία το ελληνικό κοινό περιέβαλε την έβδομη τέχνη.
Πρέπει να παρατηρηθεί ακόμη ότι αν και χρησιμοποίησε στην πρώτη εκείνη εποχή πολλά ελληνικά θέματα, δεν εμφάνισε ελληνικό χαρακτήρα, ούτε καμιά ξεχωριστή πρωτοτυπία. Η πρώτη ελληνική κινηματογραφική παραγωγή στο σύνολό της μιμείται πότε τα γαλλικά και πότε τα αμερικανικά πρότυπα. Η εξήγηση του φαινομένου αυτού δεν είναι δύσκολη. Από τη μια μεριά δεν ήταν δυνατό να υπάρξει και να παρουσιασθεί στην Ελλάδα ένας Γκρίφιθ, ένας Ρενέ Κλέρ ή ένας Ινς. Από την άλλη, το κράτος της εποχής δε θεώρησε την έβδομη τέχνη άξια να ασχοληθεί σοβαρά μαζί της για να τη θεμελιώσει και να την προστατεύσει ουσιαστικά και αποτελεσματικά.

Μερικές ελληνικές ταινίες της πρώτης αυτής περιόδου είχαν γυρισθεί στην Αίγυπτο, είτε με ελληνοαιγυπτιακή συνεργασία, είτε απλώς με χρήση των αιγυπτιακών στούντιο, που μολονότι ήταν σε καλύτερη κατάσταση από πλευράς μηχανικού εξοπλισμού, εκτός από την καθαρότερη φωτογραφία και το πιο φροντισμένο μοντάζ, δεν παρουσίαζαν κανένα άλλο ιδιαίτερο καλλιτεχνικό ενδιαφέρον.
Η πρώτη περίοδος του ελληνικού κινηματογράφου, που καθορίζεται χρονολογικά από το 1906 ως το 1940, χαρακτηρίζεται από τη φιλότιμη αλλά σε χαμηλό επίπεδο δραστηριότητα της ιδιωτικής πρωτοβουλίας, την ανυπαρξία ειδικευμένων τεχνικών και καλλιτεχνών, την αδιαφορία του κράτους και την προχειρότητα των μηχανικών μέσων.
Στο σημείο αυτό πρέπει να αναφερθούν μερικά ονόματα που πρωτοστάτησαν στα πρώτα βήματα του ελληνικού κινηματογράφου. Εκτός από τον Μπαχατώρη, το Μαδρά, τους αδελφούς Γαζιάδη, τον Λουδοβίκο Χεπ, τον Γ. Προκοπίου, τον Ορέστη Λάσκο, τον Τάκη Δαδήρα, το Φιλοποίμενα Φίνο, τον Αντώνη Ζερβό κ.ά., υπήρξαν και αρκετοί ηθοποιοί που συνέδεσαν το όνομά τους με τον κινηματογράφο, αν και φυσικά δεν έπαυσαν ποτέ να ανήκουν στο θέατρο.

Ο Αιμίλιος Βεάκης, ο Κώστας Μουσούρης, ο Μήτσος Μυράτ, η Κυβέλη, η Μαρίκα Κοτοπούλη και ένα πλήθος άλλοι, πρόσφεραν την συμβολή τους στη νέα τέχνη και πολλές φορές με θυσία της προσωπικής τους προβολής, επειδή ήταν κακή η φωτογραφία, άπειρος ο σκηνοθέτης ή αφελές το σενάριο. Πρέπει επίσης να αναφερθούν και δυο εξαιρέσεις: η Καίτη Πάνου και η Ζινέτ Λακάζ, που έπαιζαν αποκλειστικά στον κινηματογράφο, χωρίς να έχουν καμιά σχέση με το θέατρο, αλλά και χωρίς αυτό να σημαίνει ότι είχαν ειδική κινηματογραφική εκπαίδευση.

Η μεταπολεμική περίοδος

Τα χρόνια του πολέμου και της κατοχής 1940-1944 δεν αφήνουν περιθώρια εξέλιξης στον ελληνικό κινηματογράφο, έδωσαν όμως το υλικό και τα θέματά τους στους σεναριογράφους και τους σκηνοθέτες του μεταπολέμου, που δυστυχώς τα χειρίστηκαν με ελλιπή τρόπο. Το μόνο που πρέπει να εξαρθεί είναι η ίδρυση της Φίνος Φιλμς 1942 που κατόρθωσε να παρουσιάσει μία ευσυνείδητη και αξιόλογη δουλειά.

Μετά την απελευθέρωση, η κινηματογραφική παραγωγή ανεβαίνει. Ενώ το πρώτο - μέτριο σε εξοπλισμό - στούντιο του Σκουληκίδη κλείνει, ιδρύονται δύο αρκετά συγχρονισμένα στούντιο. Το Άλφα στα Μελίσσια και της Ανζερβός στη Φιλοθέη. Διαθέτουν την αναγκαία έκταση και μηχανήματα συγχρονισμένα, καθώς και ειδικευμένο τεχνικό προσωπικό. Αργότερα ιδρύονται και μερικά μικρότερα στούντιο.

Οι εταιρίες παραγωγής γίνονται συνεχώς περισσότερες. Τη Φίνος Φιλμς, που εμφανίστηκε πρώτη, καθώς και της Ανζερβός, Νοβάκ ακολουθούν οι εταιρίες Παρθενών, Μεσόγειος, Π. Μήλας, Λαμπρινός, Τζαλ Φιλμς, Κ. Κονιτσιώτης, Γκρεγκ Τάλλας, Κώστας Καραγιάννης, Αφοί Καρατζόπουλοι, Ψαρράς-Ρουσόπουλοι-Λαζαρίδης, Δαμασκηνός-Μιχαηλίδης.
Αργότερα ιδρύθηκαν και άλλες αξιόλογες εταιρίες κινηματογραφικών ταινιών: Σκούρας Φιλμ, Χρ. Σπέντζος, Σάββας Φιλμ, Ρεξ Φιλμ, Ακρόπολις Φιλμ, Κόσμος Φιλμ, Νίκος Παπαδόπουλος, Νίκος Αβραμέας, Σκαραβαίος Φιλμ, Κοράλ Φιλμ, Άστυ Φιλμ, Βασίλης Λαμπίρης, Νόβακ Φιλμ, Ντελέρνο Φιλμ, Τάσος Γιαννόπουλος, Γιώργος Σαρρής, Απόστολος Τεγόπουλος, Όσκαρ Φιλμ, Χρ. Μανιάτης, Ιωαννίδης Φιλμ, Στέλιος Τατασόπουλος, Λίλα Κουρκουλάτου, Νίκος Μαρκίδης, Τάκης Περγαντής, Κώστας Στράντζαλης, Ηλίας Περγαντής, Σύλιας και Υιός, Παρθενών Φιλμ, Κορώνα Φιλμ, Χαλιώτης Φιλμ, Αφοί Κυριακόπουλοι, Σ.Α.Κ.Ε., Γιώργος Χανιώτης, Νίκος Σπέντζος, Νίκος Βαρβέρης κ.ά. Οι προσπάθειες των εταιριών υπήρξαν φιλότιμες, χωρίς εν τούτοις να κατορθώσουν να ξεπεράσουν τα όρια της εμπορικής σκοπιμότητας.

Πηγή el.wikipedia.org

Δευτέρα 5 Απριλίου 2010

ΜΑΡΙΑ ΜΠΟΝΕΛΟΥ

Image and video hosting by TinyPic
Η Μαρία Μπονέλου (Αθήνα, 1940 - Λάρισα, 30 Αυγούστου 2007) ήταν Ελληνίδα ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου.

Αποφοίτησε από τη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Ήταν παντρεμένη με τον Σωτήρη Μουστάκα και είχαν αποκτήσει μία κόρη, την Αλεξία, ηθοποιό και τραγουδίστρια της λυρικής.

Πέθανε τα ξημερώματα της 30ης Αυγούστου 2007 στην κλινική Αγία Φωτεινή στη Λάρισα καθώς έπασχε από τη νόσο του Αλτσχάιμερ τα τελευταία χρόνια. Κηδεύτηκε από το νεκροταφείο Χαλανδρίου την 1η Σεπτεμβρίου δημοσία δαπάνη.  

ΦΙΛΜΟΓΡΑΦΙΑ

1 ΑΜΟΚ 1963
2 ΧΤΥΠΟΚΑΡΔΙΑ ΣΤΟ ΘΡΑΝΙΟ 1963
3 ΒΙΛΛΑ ΤΩΝ ΟΡΓΙΩΝ (H) 1964
4 ΚΑΤΙ ΚΟΥΡΑΣΜΕΝΑ ΠΑΛΗΚΑΡΙΑ 1967
5 ΚΟΛΩΝΑΚΙ ΔΙΑΓΩΓΗ ΜΗΔΕΝ 1967
6 ΚΟΣΜΟΣ ΤΡΕΛΛΑΘΗΚΕ... (Ο) 1967
7 ΣΠΑΓΓΟΡΑΜΕΝΟΣ (Ο) 1967
8 ΕΚΕΙΝΟΙ ΠΟΥ ΞΕΡΟΥΝ Ν' ΑΓΑΠΟΥΝ 1968
9 ΕΝΑΣ ΙΠΠΟΤΗΣ ΓΙΑ ΤΗ ΒΑΣΟΥΛΑ 1968
10 ΘΑ ΤΑ ΚΑΨΩ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΜΟΥ 1968
11 ΔΥΟ ΠΟΔΙΑ Σ' ΕΝΑ ΠΑΠΟΥΤΣΙ (ΤΑ) 1969
12 ΩΡΑΙΑ ΤΟΥ ΚΟΥΡΕΑ (Η) 1969
13 ΞΥΠΝΑ ΚΟΡΟΪΔΟ... 1969
14 ΑΧΑΪΡΕΥΤΟΣ (Ο) 1970
15 ΜΙΑ ΕΛΛΗΝΙΔΑ ΣΤΟ ΧΑΡΕΜΙ 1970
16 ΓΕΥΣΗ ΑΠΟ ΕΛΛΑΔΑ 1979
17 ΚΑΘΕΝΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΤΡΕΛΛΑ ΤΟΥ 1980
18 ΝΟΝΑ (Η) 1981
19 ΕΓΩ ΚΑΙ ΤΟ... ΠΟΥΛΙ ΜΟΥ 1982

Πηγές el.wikipedia.org,tainiothiki.gr

ΕΛΛΗ ΦΩΤΙΟΥ

Image and video hosting by TinyPic
Η Έλλη Φωτίου, του Φωτίου , είναι Ελληνίδα ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου, σύζυγος του επίσης ηθοποιού Στέφανου Ληναίου.

Γεννήθηκε στον Πειραιά τον Οκτώβριο του 1940. Αποφοίτησε από τη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου το 1962. Έχει εμφανισθεί σε πλήθος θεατρικών, κινηματογραφικών, ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών έργων. Είναι μέλος του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών και του Ελληνικού Κέντρου Θεάτρου. Έχει εκπροσωπήσει την Ελλάδα στα Φεστιβάλ Κινηματογράφου στις Κάννες (1965), στο Βερολίνο (1966) και στη Μόσχα (1966). Επίσης το 1966 πήρε το Α΄ Βραβείο Ερμηνείας στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης για το έργο "Επιστροφή".

Η Έλλη Φωτίου ομιλεί αγγλικά και είναι μόνιμη κάτοικος Αθηνών (Ιλίσια).
 
ΦΙΛΜΟΓΡΑΦΙΑ

1 ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΙΣ ΜΙΑΣ ΜΗΤΕΡΑΣ 1962
2 ΗΛΕΚΤΡΑ 1962
3 ΛΟΥΣΤΡΑΚΟΣ (Ο) 1962
4 ΤΡΙΤΟΣ ΔΡΟΜΟΣ (Ο) 1963
5 ΖΗΛΕΙΑ 1963
6 ΔΙΨΑ ΓΙΑ ΖΩΗ 1964
7 ΠΡΟΔΟΣΙΑ 1964
8 ΔΙΧΑΣΜΟΣ 1965
9 ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ 1965
10 7η ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ (Η) 1966
11 ΦΟΒΟΣ (Ο) 1966
12 ΜΙΑΣ ΠΕΝΤΑΡΑΣ ΝΕΙΑΤΑ 1967

Πηγές el.wikipedia.org,tainiothiki.gr

ΑΛΕΚΑ ΣΤΡΑΤΗΓΟΥ

Image and video hosting by TinyPic
Η Αλέκα Στρατηγού (1926 - 1 Ιανουαρίου 1989) ήταν ηθοποιός. Έπαιξε στο θέατρο αλλά και σε αρκετές κινηματογραφικές ταινίες, με τη χαρακτηριστική φωνή της και έπαιζε συνήθως ρόλους υπηρέτριας. Ήταν σύζυγος του Ανδρέα Μπάρκουλη, κόρη του Βασίλη και της Αμαλίας Στρατηγού και αδελφή του Στέφανου, της Στέλλας και της Ρένας Στρατηγού. Πέθανε την 1η Ιανουαρίου 1989 και κηδεύτηκε στο Περιστέρι.

Σειρές στις οποίες έχει παίξει:
Εικοσιτετράωρο ενός παλιατζή 1972 ΕΙΡΤ
Λούνα Παρκ 1974 ΕΙΡΤ  

ΦΙΛΜΟΓΡΑΦΙΑ

1 ΕΚΕΙΝΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ Ν' ΑΓΑΠΟΥΝ 1951
2 ΝΥΧΤΕΣ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ 1954
3 ΤΣΙΓΓΑΝΙΚΟ ΑΙΜΑ 1956
4 ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΣΤΗΝ ΑΙΓΙΝΑ 1958
5 ΤΡΕΛΛΟΚΟΡΙΤΣΟ (ΤΟ) 1958
6 ΚΟΡΙΤΣΙ ΤΗΣ ΑΜΑΡΤΙΑΣ (ΤΟ) 1958
7 ΜΑΚΡΥΑ ΑΠ' ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ 1958
8 ΜΙΜΙΚΟΣ ΚΑΙ Η ΜΑΙΡΗ (Ο) 1958
9 ΑΓΟΡΟΚΟΡΙΤΣΟ (ΤΟ) 1959
10 ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΣΤΗΝ ΚΟΛΟΠΕΤΙΝΙΤΣΑ 1959
11 ΔΟΥΛΕΙΕΣ ΜΕ ΦΟΥΝΤΕΣ 1959
12 ΘΕΙΟΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΝΑΔΑ (Ο) 1959
13 ΘΥΜΙΟΣ ΤΑΚΑΝΕ ΘΑΛΑΣΣΑ (Ο) 1959
14 ΕΝΑΣ ΒΛΑΚΑΣ ΚΑΙ ΜΙΣΟΣ 1959
15 ΕΡΩΤΙΚΑ ΣΚΑΝΔΑΛΑ 1959
16 ΚΡΥΣΤΑΛΛΩ 1959
17 ΜΟΥΣΙΤΣΑ (Η) 1959
18 ΔΟΣΑΤΖΗΔΕΣ (ΟΙ) 1959
19 ΑΓΑΠΟΥΛΑ ΜΟΥ 1960
20 ΘΥΜΙΟΣ ΤΑΧΕΙ 400 (Ο) 1960
21 ΕΡΩΤΙΚΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ 1960
22 ΤΣΑΚΙΤΖΗΣ. Ο ΠΡΟΣΤΑΤΗΣ ΤΩΝ ΦΤΩΧΩΝ 1960
23 ΚΥΡΙΑ ΔΗΜΑΡΧΟΣ (Η) 1960
24 ΜΑΚΡΥΚΩΣΤΑΙΟΙ ΚΑΙ ΚΟΝΤΟΓΙΩΡΓΗΔΕΣ 1960
25 ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΜΑΡΤΙΑ 1960
26 ΝΗΣΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ (ΤΟ) 1960
27 ΧΩΡΙΣ ΜΗΤΕΡΑ 1961
28 ΦΛΟΓΕΡΑ ΚΑΙ ΑΙΜΑ 1961
29 ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΖΗΣΗΣ ΤΙΜΙΑ 1962
30 ΓΑΜΠΡΟΣ ΜΟΥ Ο ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ ! (Ο) 1962
31 ΕΥΤΥΧΩΣ ΧΩΡΙΣ ΔΟΥΛΕΙΑ 1963
32 ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΜΑΝΤΑΛΕΝΑΣ (ΤΑ) 1963
33 ΠΡΟΙΚΟΘΗΡΕΣ (ΟΙ) 1964
34 ΕΝΑΣ ΖΟΡΙΚΟΣ ΔΕΚΑΝΕΑΣ 1964
35 ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΑΚΑΝΕ ΘΑΛΑΣΣΑ (O) 1964
36 ΓΕΦΥΡΑ ΤΗΣ ΕΥΤΥΧΙΑΣ (Η) 1964
37 ΝΥΧΤΟΠΕΡΠΑΤΗΜΑΤΑ 1964
38 ΡΗΜΑΓΜΕΝΟ ΣΠΙΤΙ 1965
39 ΜΠΕΤΟΒΕΝ ΚΑΙ ΜΠΟΥΖΟΥΚΙ 1965
40 ΡΟΜΑΝΤΣΟ ΜΙΑΣ ΚΑΜΑΡΙΕΡΑΣ (ΤΟ) 1965
41 ΦΤΩΧΟΣ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΟΥΧΟΣ 1965
42 ΠΡΑΚΤΩΡ ΚΙΤΣΟΣ ΚΑΛΕΙ ΓΑΣΤΟΥΝΗ 1967
43 ΠΡΟΔΟΤΗΣ (Ο) 1967
44 ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΑΣ ΑΔΙΚΗΣΕ (Η) 1967
45 ΟΥΔΕΙΣ ΑΝΑΜΑΡΤΗΤΟΣ 1967
46 ΘΥΡΩΡΙΝΑ (Η) 1968
47 ΤΙΜΙΟΣ ΔΡΟΜΟΣ (Ο) 1968
48 ΓΟΡΓΟΠΟΤΑΜΟΣ 1968
49 ΣΜΥΡΝΙΑ (Η) 1969
50 ΓΑΜΠΡΟΣ ΑΠ' ΤΗΝ ΓΑΣΤΟΥΝΗ 1969
51 ΠΕΡΙΠΤΕΡΟΥ (Η) 1970
52 ΣΚΛΑΒΑ (Η) 1970
53 ΕΝΑΣ ΚΙΤΣΟΣ ΣΤΑ ΜΠΟΥΖΟΥΚΙΑ 1970
54 ΟΜΟΡΦΟΠΑΙΔΑ (ΤΑ) 1970
55 ΚΑΤΩ ΟΙ ΑΝΔΡΕΣ 1971
56 ΜΑΡΑ Η ΤΣΙΓΓΑΝΑ 1971
57 ΜΙΑ ΝΤΑΝΤΑ ΚΑΙ ΤΕΖΑ ΟΛΟΙ 1971
58 ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΡΟΛΟΪ (Ο) 1972
59 ΘΑΝΑΣΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΟ ΦΙΔΙ (Ο) 1981

Πηγές lefobserver.blogspot.com,tainiothiki.gr

ΕΙΡΗΝΗ ΠΑΠΠΑ

Image and video hosting by TinyPic

Η Ειρήνη Παππά -ή Ειρήνη Λελέκου όπως είναι το πραγματικό της όνομα- γεννήθηκε στις 3 Σεπτεμβρίου του 1926, σε ένα μικρό χωριό Κορινθίας, το Χιλιομόδι, από γονείς δασκάλους. Η μητέρα της η κυρία Ελένη, από μικρή της έλεγε παραμύθια που τη βοήθησαν να διαμορφώσει μια έντονη δημιουργική φαντασία, γεμάτη με εικόνες στις οποίες πρωταγωνιστούσε η ίδια. Ο πατέρας της ήταν καθηγητής κλασσικού δράματος και ήταν ο άνθρωπος που τη βοήθησε να διαμορφώσει την προσωπική της άποψη για τον χώρο της τέχνης και των γραμμάτων.

Ως παιδί συνήθιζε να φτιάχνει κούκλες από κουρέλια και ξυλαράκια.

Στην εφηβεία της αποφάσισε να παρακολουθήσει μαθήματα υποκριτικής στην Εθνική Σχολή Κλασσικού Θεάτρου στην Αθήνα, και από την ηλικία των 15 χρόνων ξεκίνησε την καριέρα της ως ραδιοφωνική παραγωγός, τραγουδίστρια και χορεύτρια σε καλλιτεχνικές εκδηλώσεις. Κατά τη δεκαετία του ’50, συμμετέχει σε παραγωγές του Εθνικού Θεάτρου και γίνεται γρήγορα διάσημη χάρη στις εξαιρετικές της ερμηνείες σε αρχαίες τραγωδίες, όπως η Μήδεια και η Ηλέκτρα.

Η σπάνια φυσιογνωμία και οι υποκριτικές της ικανότητες προσέλκυσαν αμέσως το ενδιαφέρον μεγάλων ξένων παραγωγών, που την πείθουν να δρασκελίσει τα ελληνικά σύνορα.

Έτσι λοιπόν, γύρω στα τέλη της δεκαετίας του ’50 τη συναντάμε να ενσαρκώνει το ρόλο της αγωνίστριας Μαρίας Παπαδήμου στην αξέχαστη υπερπαραγωγή του Hollywood «Τα Κανόνια του Ναβαρόνε» (1961), ενώ αργότερα γίνεται η Χήρα στον «Αλέξη Ζορμπά» (1964). Για την συγκεκριμένη ταινία με πρωταγωνιστή τον αείμνηστο Άντονυ Κουήν (Anthony Quinn), πιστεύεται ότι τόσο μεγάλη ήταν η επιτυχία της και η διαφήμιση που δέχθηκε η Ελλάδα για τις όμορφες παραλίες και τη ζεστή ιδιοσυγκρασία των κατοίκων της, ώστε στάθηκε η πραγματική αφορμή για να αναπτυχθεί ο ελληνικός τουρισμός, ιδιαίτερα στην Αμερική.

Η μια επιτυχία έρχεται μετά την άλλη για την Ειρήνη Παπά και το πρόσωπό της βρίσκεται για πολλές δεκαετίες στο διεθνές κινηματογραφικό προσκήνιο.

Το 1969 η Ειρήνη Παπά κερδίζει το βραβείο Oscar για την ερμηνεία της στην ταινία «Ζ», με σκηνοθέτη τον διάσημο Έλληνα Κώστα Γαβρά.

Το θεατρικό της ντεμπούτο στη σκηνή του Broadway, πραγματοποιείται το 1967 με το έργο «Εκείνο το καλοκαίρι, εκείνο το φθινόπωρο» στο πλευρό του Γιον Βόιντ (του πατέρα της Αντζελίνα Τζόλι της κινηματογραφικής Λάρα Κροφτ), ενώ αργότερα τη συναντάμε να ερμηνεύει την Ελένη στις «Τρωάδες» (1972) και την Κλυταιμνήστρα στην «Ιφιγένεια» σε σκηνοθεσία του μεγάλου Έλληνα σκηνοθέτη Μιχάλη Κακογιάννη.

Το 1972 τη συναντάμε σε μια άλλη μορφή καλλιτεχνικής έκφρασης, πρωτόγνωρη για το ευρύ κοινό. Τραγουδά στο πλευρό του μεγάλου και βραβευμένου με Oscar Έλληνα συνθέτη Βαγγέλη Παπαθανασίου, στον τελευταίο δίσκο του μουσικού συγκροτήματος «Aphrodite’s Child» που είχε φτιάξει μαζί με τον Ντέμη Ρούσσο. Ο δίσκος αυτός ονομαζόταν «666», και τα μουσικά του θέματα ήταν βασισμένα στην Αποκάλυψη του Ιωάννη. Το έτος 2000 της απονεμήθηκε ο τίτλος της «Γυναίκας της Ευρώπης». Ο τίτλος αυτός απονέμεται κάθε χρόνο σε γυναίκες που έχουν τιμήσει την ευρωπαϊκή τους καταγωγή με το σπουδαίο πολιτιστικό ή πνευματικό τους έργο.

Τα τελευταία χρόνια η Ειρήνη Παπά ζει και εργάζεται στην Πορτογαλία, όπου έχει ιδρύσει το δικό της θέατρο, ανεβάζοντας αρχαίες ελληνικές τραγωδίες.

ΦΙΛΜΟΓΡΑΦΙΑ

· Χαμένοι Άγγελοι 1948,

· Νεκρή Πολιτεία 1951,

· Μια από εκείνες 1953,

· Θεοδώρα, η σκλαβωμένη αυτοκράτειρα 1954,

· Αττίλας 1954,

· Μπουμπουλίνα 1959,

· Η Λίμνη των στεναγμών 1959,

· Ψιτ, κορίτσια 1959,

· Οι Αναξιόπιστοι 1960

· Τα Κανόνια του Ναβαρόνε 1961,

· Αντιγόνη 1961,

· Ηλέκτρα 1962,

· The Moon Spinners 1964,

· Αλέξης Ζορμπάς ή Zorba The Greek, 1964,

· Τrap for the Assassin 1966,

· Witness Out of Hell 1967,

· The Brotherhood 1968,

· Beyond the Mountains 1968,

· We Still Kill the Old Way 1968,

· Ann of the Thousand Days 1969,

· Z 1969,

· Το όνειρο του Βασιλιά 1969,

· Oasis of Fear 1971

· Σκάνδαλο στη Ρώμη 1971,

· Μια φορά κι ένα καιρό στη Νέα Υόρκη 1972,

· Don't Torture the Duckling 1972

· Μωϋσής , Ο αγγελιοφόρος του Θεού 1977

· Ιφιγένεια εν Αυλίδοις (1977)

· Ο Χριστός σταμάτησε στο Eboli 1979

· The Ring of Darkness 1979,

· Bloodline 1979

· Το Λιοντάρι της Ερήμου 1981,

· Erendira 1984,

· Into the night 1985,

· Γλυκιά Πατρίδα 1986,

· Το Χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου 1987,

· High Season 1987,

· Island 1989

· Ο δολοφόνος της οδού Νιρβάνα 1999,

· Γράμμα από το Παρίσι 1992,

· Πάνω, Κάτω και Πλαγίως 1993

· Homecoming 1994

· Οδύσσεια 1997,

· Γέρμα 1999,

· The Wong Boy 2000,

· Φθινοπωρινή Επιστροφή 2001,

· Το μαντολίνο του Λοχαγού Κορέλι 2001

Πηγή oikade.gr